Mijn grootvader, weduwnaar Hendrik van de Fange, en zijn elfjarige dochter Cornelia Adriana werden in 1906 bewoners van De Vergulden Eenhoorn. Hij moest de boerderij alleen draaiende houden, maar zorgde er wel voor dat hij in drukke periodes, zoals de hooitijd, hulp kreeg van tijdelijke knechten uit Friesland.
In 1919 trouwde zijn dochter met Hendrik Prins die toen de boerderij van zijn schoonvader overnam. Tussen 1920 en 1934 werden uit hun huwelijk vier jongens en drie meisjes geboren. Ik was nummer 5 in de rij van zeven. Niet alleen ons gezin maar ook mijn opa van de Fange woonden in die jaren op 'De Vergulden Eenhoorn'. Achter de boerderij lag ongeveer 10 hectare grasland. Wij leefden grotendeels van de melkproductie van onze 12 tot 15 koeien. Van die melk maakten we ook zelf boter, karnemelk en kaas. Verder hielden we nog veel kippen die voor de eieren moesten zorgen. Het was dus wat je noemt een bedrijf van melk, boter, kaas en eieren. De verkoop van onze producten gebeurde aan huis en door het uitventen in de wijde omgeving van de boerderij. Werk zat dus in onze boerenbedoening en daarom moesten wij als kinderen dan ook allemaal flink aanpakken, dat hoorde nu eenmaal zo in die tijd.
Met tien personen op de boerderij wonen betekende wel dat wij als kinderen geen eigen (slaap)kamer hadden. Tegenwoordig is dat haast niet meer denkbaar. Mijn ouders sliepen in een ledikant op de slaapkamer waarin ook nog een bedstee was. Voor de rest waren we, om te kunnen slapen, aangewezen op 2 bedsteden op zolder, één bedstee in de opkamer en tenslotte nog één bedstee in de woonkamer. Overigens wel knus hoor dat slapen in een in de muur ingebouwde slaapplaats.
In 1939, kort voor de oorlog, besloot mijn vader om De Vergulden Eenhoorn te verlaten. Hij zag aankomen dat zijn weilanden binnen niet al te lange tijd plaats moesten maken voor de bouw van woningen en kantoren in de Watergraafsmeer. Als gevolg daarvan zou ons gezin op deze plek zijn bron van bestaan kwijtraken. Daarom verhuisden wij toen naar een andere boerderij in Sloterdijk.
Vergulden Eenhoorn gevelstaan Door het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog in 1940 kwam de stadsuitbreiding echter stil te staan. Boer Gerrit Kars die onze opvolger op “De Vergulden Eenhoorn??? was geworden , kon daardoor nog vele jaren zijn bedrijf op de boerderij uitoefenen. In de jaren zestig/zeventig van de vorige eeuw verrezen er woningen en kantoren op de plek waar onze koeien graasden, maar de boerderij bleef bestaan. Vergulden Prins kinderen Foto van mijn vier oudere broertjes en zusjes (geboren tussen 1920 en 1927). Vergulden Kleuterschool Klassenfoto van de Kleuterschool aan de Eerste Ringdijkstraat (Schoollaan) — omstreeks 1934/1935
Van links naar rechts:
Henk, Klaartje, Corrie en Wim Prins
Op de achtergrond de hooiberg en de koeienstal 
Achteraan rechts op de foto staat Juffrouw van Wezel (met hoed) en links haar assistente.
Henny Prins zit op de punt van de tafel in het midden van de achterste rij kinderen.
--------------------------------------------
Voor nog een verhaal over Melkboer Prins ga naar Melkboer Prins van de Vergulden Eenhoorn