Het verhaal over de van 't Hofflaan 19

levensmiddelen zaten in de DNA bij de van Deudekoms

Als zoon van Jan van Deudekom, de oudste zoon van Adrianus en broer van Piet, is het ook leuk om al die herinneringen te lezen. Voor mij zijn er niet zoveel, omdat wij in 1959 (ik was 10 jaar) verhuisden naar Deventer en daardoor kwam de familie minder in Amsterdam.
Jan (1922) heeft in de Retiefstraat (zie foto op Geheugen van oost) een kruidenierswinkel gehad en was aangesloten bij de Spar. De reden dat hij met de winkel stopte en naar Deventer verhuisde kwam, omdat hij vertegenwoordiger werd bij fijne vleeswaren Anton Hunink aldaar.
Het zal in mijn DNA zitten, want ik heb ook mijn opleiding in de levensmiddelensector gehad en ben jaren werkzaam geweest in deze sector.

mijn kruidenier

In 1956 kwamen wij in de passteurstraat 35 wonen ,kwamen uit ymuiden en moesten naar Amsterdam .mijn man werkte op de geleide honden school,,viel niet mee want wij dachten altijd amsterdam is een rare stad.
Maar wat een gezellige buurt was het toch ,boodschappen bij Deud zoals we het noemden , om het hoekje zat een groente halletje ,
En juffrouw Nel die er werkte , mijn dochter van 4 jaar mocht met een briefje een boodschap doen ,de hond liep dn mee ,,
Had geld gespaard voor een nieuwe jas, had ik gezien bij Loomans ..die dag ging ik eerst maar Deud , komt later de melkboer aan de deur, geen portemonai ..terug naar de winkel niet gevonden ,er stond gelijk met mij een buurvrouw die wist ook niets .
En toen werd er s avonds gebeld en kwam een andere buurvrouw met een leeg blikje buisman poeder daar deed je dan een beetje van als je koffie maakte ,,en er zat bijna 50 gl in die ik was verloren ,ze had geld op gehaald in de buurt, toen was het huilen geblazen later de jas gekocht ..
het was een heerlijke buurt .wij hebben er 27 jaar gewoond ,en mijn dochter later alleen heel wat jaren .
nu zie ik op internet al de vernieuwingen prachtig maar het is niet zo gezellig vriendelijk groet ,Hannie 83 jaar
H. van der Molen-Zwart

Re: van Kruidenierswinkel tot sportschool

Henk van Hunnik schrijft o.a.:
►Lang heb ik er niet gesport, want een van de eerste dagen dat ik daar aan het fitnessen was, ging ik al door een van de muren van de sportschool heen met een heel zwaar gewicht waarvan ik dacht dat deze niet zo zwaar tillen was.
►De meeste bezoekers die er kwamen waren lieden uit de wereld van de penoze en enigszins criminele randfiguren die naar de sportschool kwamen in van de grote pooierbakken zgn. SUV.

-----------------------------------------

Hoi Henk,

Ook ik was vanaf het eerste uur lid bij deze sportschool, jou ongelukje kan ik mij nog wel herinneren.
George, Mike, Alice, vader Jan en zeker moeder Nel waren hard werkende mensen.
Wat jij vervolgens schrijft !!!!!!!!! "penoze en criminele randfiguren" !!!!!!!! Er zullen er best 1 of 2 of 3 tussen gelopen hebben, waar niet, maar ik bestrijdt dit toch echt hoor over dat de meeste bezoekers "penoze en criminele randfiguren" waren. Hoe kom je daar nou bij.
Diverse agenten trainden trouwens in deze sportschool.
Nee Henk ik heb hier tot 1992 (verhuizing Almere) 4x per week getraint en heb zeer goede en warme herinneringen aan sportschool Universal.

Groet,
Ron de Wit

van Kruidenierswinkel tot sportschool

Ik heb in 1987 nog gesport bij Univeral Fitness. Het waren twee broers die deze sportschool, fitnessclub waren begonnen. kosten nog moeite werden gepaard om er een luxe inrichting te realiseren met hele dure finesss apparatuur.
Lang heb ik er niet gesport, want een van de eerste dagen dat ik daar aan het fitnessen was, ging ik al door een van de muren van de sportschool heen met een heel zwaar gewicht waarvan ik dacht dat deze niet zo zwaar tillen was, aangemoedigd door een van mijn mede sporters, die dachten dat ik dit wel zou kunnen.
Het was mijn eerste dag, maar ook meteen mijn laatste bij Universal aan de van t, Hofflaan en eigenlijk was ik er niet zo rouwig om ,dat ik er niet meer kwam.
De meeste bezoekers die er kwamen waren lieden uit de wereld van de penoze en enigszins criminele randfiguren die naar de sportschool kwamen in van de grote pooierbakken zgn. SUV.
Ze zijn later inderdaad overgestapt op de verkoop van fitness apparatuur, dezelfde apparaten die ook in de sportschool stonden.
Ik wist niet dat de familie van Deudekom er een kruidenierszaak had, zo leer je weer eens het een en ander

Henk van Hunnik

Zingen bij de kassa

Beste mensen,
Ik ben geboren in dit pand. Ik ben Inez van Deudekom.
Mijn vader en moeder hadden deze winkel ongeveer 10 jaar van 52 tot 62. Ik weet nog dat onze zaak een zelfbedieningszaak werd. Mijn moeder stond vaak achter de kassa en mijn opa achter de vleeswaren. Mijn vader reed veel bestellingen rond in zijn Eend in de Indische buurt.
De winkel rook naar pas gemalen koffie. Je kon in de winkel je koffie malen.
Als mijn vader fluitend naar boven kwam, dan was er een goede omzet gemaakt.
We aten altijd met het hele gezin en met opa en met Nel Wokke die een paar jaar bij ons in de winkel heeft gewerkt.
Zij woonde lang aan de overkant. bij de heer Lukassen.
De huiskamer was echt niet groot. Daar stond ook altijd wel een boks.
Ik speelde veel in het speeltuintje aan de overkant en naast ons is heel lang een stukje land vrij geweest. Daar speelde ik met mijn zusje boeremeisje. Ook zette ik het winkel mandje op mijn poppen wandel wagen en met een hengsel omhoog met een luier vast gemaakt met knijpers een luier verbeeldde ik mij dat het echt een kinderpoppen wagen was. (nooit gekregen was te duur.)

Boven in ons huis was een lange gang. Daar hing een schommel en mochten we rolschaatsen. De trappen in het trappenhuis kraakten enorm. Mijn zusje en ik sliepen vlakbij het trappenhuis en dat was erg angstaanjagend.
Ik hoorde in mijn bed altijd de tram klingelen en de klok van de kerk aan de overkant.
Mijn moeder ging altijd met ons wandelen in de Oosterbegraafplaats. Daar is mijn liefde voor dikke oude bomen begonnen. (Ik woon nu in Nijmegen vlak bij het bos)

Beneden was een grote kelder daar ging de fam. van Deudekom in de oorlog naar toe als er vliegtuig alarm was. In de tijd dat mijn opa de winkel had, moest iedereen mee helpen. Het leven draaide om de winkel. Alleen om de winkel.

Als ik thuis kwam van de Clarafijt school. (Ik zat bij juffrouw Vloeimans in de klas) zong ik eerst mijn nieuwste liedje voor mijn moeder bij de kassa. De klanten moesten even wachten. Mijn opa stond achter de vleeswaren. Van hem kreeg ik een stukje kaas.
Het waren zorgelijke tijden. Mijn ouders moesten erg hard werken. De Gruyter kwam en werd een grote concurrent. De kleine winkels hebben zich nog wel met elkaar verenigd en samen ingekocht maar het mocht niet baten. Die zorgen kreeg ik ook mee als kind. Ik had grote oren.

Uiteindelijk moesten mijn ouders de zaak verkopen. De winkel heeft bestaan van ongeveer 1917 tot 1962. 45 jaar.
Bij het 40 jaar bestaan was er een groot feest en zaten we aan een lange tafel bij opa in de gang en waren er echte koks aan het werk voor een diner. De ijstaart was het hoogte punt voor ons kinderen. Mijn opa is er blijven wonen tot zijn dood. Jan '67. Toen is pas het huis verkocht. Mijn vader stierf eerder op 13 september in 1966.
.Mijn ouders kochten in 1962 een eensgezinswoning in Schalkwijk Haarlem en wat was ik blij dat ik geen drie trappen naar beneden hoefde om te gaan spelen. De tuin werd ons paradijs. Mijn ouders beleefden een paar gelukkige jaren tot het noodlot toesloeg en mijn moeder met 5 kinderen achter bleef.
Mijn moeder is vier jaar geleden gestorven. Twee jaar voor haar dood zijn we nog een keer samen naar de kerk gegaan in de Martelaren van Gorkum en hebben we nog in de van het Van't Hofflaan gelopen en naar ons oude huis gekeken.
Mijn moeder vertelde veel verhalen, hoe het was om bij schoonouders in te wonen, op een kleine bovenwoning met vier kinderen. Hoe het was om vier kinderen naar buiten te nemen. Al die trappen op en af.
Baby in de kinderwagen. Mijn moeder keek met gemengde gevoelens terug op die tijd. Ook toen stond de winkel erg centraal en al haar energie ging naar de winkel.
Hoogtepunten waren de geboortes van haar kinderen en dat ze veertien dagen in bed mocht blijven. Haar ogen glansden bij die herinnering.

De Watergraafsmeer is mijn geboorte grond. Ik kom er regelmatig. Ik ben zo benieuwd hoe oud ons huis is.
Wie de eerste eigenaar was. Ik heb veel foto's van de winkel.

Inez van Deudekom

van 't Hofflaan 19

Beste Marja,

Wat leuk om een reactie van een kleindochter van Adriaan van Deudekom te krijgen.
Natuurlijk stellen wij het op prijs als u foto's van het interieur hebt. Dat zouden wij zelfs geweldig vinden.

Wilt u ze dan scannen op 300 res. en sturen naar jrmvanlangen@gmail.com ?

Mocht dit niet lukken neem dan even contact met mij op. Zie bovenstaand e-mailadres.

Hartelijke groeten,

Jo Haen-van Langen
redactielid Geheugen van Oost

v. 't Hoflaan 19

Ik ben een kleindochter van Adriaan van Deudekom. Mijn moeder Truus isde oudste van de acht kinderen van Deudekom. Zij heeft 14 jaar in de zaak gewerkt. Op haar 28 ste is zij getrouwd met Jan Schafstall. Van de buurt ( de klanten! ) kregen zij een prachtig schilderij aangeboden wat nu sinds een jaar bij mij aan de muur hangt. Mijn moeder is vorig jaar op 92 jarige leeftijd overleden. Jammer dat we haar niets meer kunnen vragen! Zij had altijd prachtige verhalen over de Watergraafsmeer. Als kind logeerde wij bij opa en oma in dat schitterende grote huis en later ook bij oom Piet en Tante Joke. Toen de sportschool er in gevestigd was ben ik er nog eens door heen gelopen maar er was weinig herkenbaars voor mij. Ik heb nog een aantal foto's van het pand en waarschijnlijk ook nog van het interieur van de kruidenierszaak. Als jullie re prijs op stellen wil ik die wel eens gaan zoeken. Succes! Vriendelijke groeten, Marja van der Hulst.

Inez van Deudekom

Beste Inez,

Bedankt voor je spontane reactie. Wij en de kijkers van deze site zouden het leuk vinden als je wat herinneringen aan dit pand zou willen opschrijven. Hoe was het om daar te wonen b.v. of je ervaringen uit de winkel. Wat werd er allemaal verkocht, werd er ook bezorgd en heb je ook wel eens mee moeten helpen ?
Je kunt het gewoon onder het verhaal doen in een reactieblokje.

Heel hartelijk bedankt.

Vr.groeten,
Jo Haen-van Langen

Blij

Dank je wel voor de mooie foto's en het verhaal
Het verhaal gaat over mijn overgrootouders en grootouders en mijn vadr.
Ik ben Inez van Deudekom een dochter van Piet van Deudekom.
Ik vind het prachtig dat de muurreclame weer te zien is.
Ik ben ook blij dat gebouw gerenoveerd wordt.
Ik ben benieuwd naar verhalen

Reactie op Muurreclame van 't Hofflaan 19

Beste Richard,

Heel attent en leuk dat u reageert op het verhaal over de ontdekte muurreclame van A. van Deudekom en dat u contact wilt opnemen met ons.

U kunt mij mailen jrmvanlangen@gmail.com

Vriendelijke groeten,
Jo Haen-van Langen
redactielid Geheugen van Oost

Historische muurreclame Van 't Hofflaan 19

De stichting "Tekens aan de wand" helpt u graag verder.
Ook in Amsterdam is een stichting voor behoud van gevelreclames.

Bart Oost

-----------------------------------------

http://www.historischegevelreclames.nl

-----------------------------------------

Beste mijnheer Oost,

Toepasselijker kan u achternaam niet zijn.
Hoe zou de Stichting kunnen helpen.
Het pand wordt momenteel verbouwd en ik heb de indruk dat de nieuwe eigenaar de muurschildering wel wil laten zitten.
Ik denk alleen niet dat hij er geld in wil steken om deze muurschildering op te laten knappen.
Dit begrijp ik wel enigzins daar hij al geld genoeg kwijt is aan de verbouwing.

M.v.g.,
Ron de Wit

-----------------------------------------

De Werkgroep Historische Gevelreclames Amsterdam
www.gevelreclames.nl
neemt graag binnenkort contact op over het behoud van de herontdekte gevelreclame van Van Deudekom!
Met name in de stadsdelen Oud-West en Centrum zijn al heel wat restauraties tot stand gebracht.

Met vriendelijke groet, namens de WHGA,
Richard Hengeveld

Adhaesiebetuiging vanuit Indonesië

Muurreclame weer zichtbaar

.
Geachte J. Haen,

Gaarne wil ik met deze e-mail, mijn adhaesie betuigen om de muurschildering voor de toekomst te behouden. Het is een tastbaar gezicht van de oude Watergraafsmeer.

Met vriendelijke groeten,

Guus Hommes

Manado, Indonesie