Slaan met potten en pannen.

Boven het aanrecht in de keuken hing een plank waarop de pannen stonden. Eerst waren er grijs gemarmerde pannen en later crème geëmailleerde pannen met een groen randje. Aan de voorkant van de plank hing een ‘valletje’; een geruit keukengordijntje met een randje kant eraan. Geheel links op de plank stond een rode plastic prodent-beker met een paar tandenborstels en een tube tandpasta erin. Volgens mij had geen van ons een eigen tandenborstel, je pakte er gewoon eentje uit. Aangezien mijn moeder doordeweeks werkte moest mijn oudere zus erop toezien dat ik mijn tanden poetste en me ’s morgens goed waste. Het mag een wonder heten dat ik nog een redelijk goed gebit heb dat er ook nog goed uitziet.

De pannen hadden op oudejaarsavond een geheel andere functie. Wanneer de klok 12 uur had geslagen en iedereen elkaar een gelukkig nieuwjaar had gewenst, gingen we met zijn allen de waranda op om met pannen en deksels en lepels zoveel mogelijk herrie te maken en het oude jaar weg te jagen. Wij waren niet de enigen die dit deden, van meerdere waranda’s klonk de herrie. Vuurwerk zag je nog maar weinig; een enkele gillende keukenmeid en wat rotjes en af en toe zag je zelfs een vuurpijl! Voor kinderen werden er wel eens een paar sterretjes gekocht die je buiten het raam mocht laten branden.

Tegen het eind van de 50-er jaren kregen we een geiser die boven de gootsteen werd geplaatst. Toen hadden we eindelijk warm water in de keuken. Waarschijnlijk is de komst van de geiser bespoedigd doordat mijn zus verkering kreeg met een loodgieter. Hij plaatste de geiser.