Constance Terlingen
Ria wat een mooi kerstverhaal. Dank je wel.
En natuurlijk wilde ik niet achterblijven, maar het is heel vreemd. Ik herinner me niet zoveel van kerstmis in de Middelhoffstraat.
Ja wel natuurlijk de Emmakerk (potverdrie, geef die kerk zijn oude naam toch weer terug, ik wil niet dat die De Bron heet, ik pleit voor gewoon weer Emmakerk. )
Dus het kerstgeschenk boekje en de sinaasappel, ik denk dat al onze generatiegenoten daar van genoten hebben.
Kerst thuis, ja de kerstboom die opgetuigd werd steevast op kerstavond, dus 24 december. Echt niet eerder. En hij bleef staan tot en met 1 januari. Een echte boom natuurlijk met echte kaarsjes en van die leuke spullen. Een spinnenwebje van gele kraaltjes met een schitterend klein balletje als spin.
Een weegschaaltje.
Natuurlijk de vogels en het trompetje wat het echt deed.
En dan de ballen en de kerstklokjes.
Als de hele boom was opgetuigd, compleet met de fondant kransjes, dan werd plechtig de doos met de piek tevoorschijn gehaald.
Die werd eerst alom bewonderd, elk jaar weer, en dan ging ie in het topje van de boom.
Op de lagere school herinner ik me een kerstfeest in de tweede klas.
Zoals jullie weten of niet weten, vanaf dat ik kon lezen wist ik 1 ding; ik wil toneelspeelster en schrijfster worden.
Nooit wat anders.
Dat ben ik niet geworden, maar nu schrijf ik af en toe voor het GvO en sinds mijn slechtziendheid komt mijn roeping als toneelspeelster ook weer helemaal terug. Om te doen of je alles nog goed ziet.
De kerstherinnering in de 2e klas bij juffrouw Janse ( je weet wel die het hield met meester Neukman) heeft te maken met toneelspelen of voordragen. Dit is geen opschepperij , maar op school kreeg ik altijd negens of tienen voor mijn opstellen, ook op de middelbare school. En voor gedichten opzeggen werd ik altijd uitgekozen omdat ik het zo goed deed.
Juffrouw Janse had een paar gedichtjes gemaakt, dat kregen de leerlingen mee naar huis en dat moesten ze uit hun hoofd leren en dan met het kerstfeest opzeggen. Maar ik kreeg niets. Ik peinsde me suf, had ik weer wat uitgehaald, had ik per ongeluk een briefje gelezen dat je vice versa naar Neukman en Janse moest brengen ?
Of zou het handwerken zijn ? Ja ik had vast iets uitgehaald op handwerken, want daar ik dat niet kon, was ik daar beslist een vervelend figuur.
Maar ik zei niets.
Toen was het kerstfeest aangebroken. Kerstliedjes zingen en drie leerlingen zeiden braaf, eentonig hun versje op. Dat was dat. Daarna een tijdje stilte. Toen kwam er een enorm protest. Het was een combinatieklas; 12 leerlingen deden 2e klas en een stuk of 25 het 1e jaar. Allemaal schreeuwden ze om Constance. De jongste was 6 en de oudste 8 jaar. Gauw een tweeregelig gedichtje gemaakt door Janse en ja hoor ik mocht. Die Janse was een heel strenge juf, maar nu zei ze duizend maal sorry tegen mij.