De hangjongeren van toen terug in de Wetbuurt en het Amsteldorp

Re: Re: Re: wet buurt

Marianne Reurings Niekus: ook ik woonde in de roosendaalstr.32 en was met jou bevriend,wij gingen samen naar school in de Vechtstr. Ik weet nog dat ik heel verdrietig was toen jullie weggingen.
Marianne Reurings Niekus:cornelia Hovers Kramps:ik woonde in de rozendaal str ben geboren in 1945 en woon al 50jaar in zuid afrikaik hete toen cocky kramps zijn er mensen die mij herinneren?

Re: wet buurt

cornelia Hovers Kramps:
ik woonde in de rozendaal str ben geboren in 1945 en woon al 50jaar in zuid afrika
ik hete toen cocky kramps zijn er mensen die mij herinneren?

Re: Re: wet buurt

Marianne Reurings Niekus:
cornelia Hovers Kramps:ik woonde in de rozendaal str ben geboren in 1945 en woon al 50jaar in zuid afrikaik hete toen cocky kramps zijn er mensen die mij herinneren?

Re: wet buurt

cornelia Hovers Kramps:
ik woonde in de rozendaal str ben geboren in 1945 en woon al 50jaar in zuid afrika
ik hete toen cocky kramps zijn er mensen die mij herinneren?

wet buurt

ik woonde in de rozendaal str ben geboren in 1945 en woon al 50jaar in zuid afrika
ik hete toen cocky kramps zijn er mensen die mij herinneren?

Guus Hoekstra

Re: Re: Guus Hoekstra

Ria Evertse - Staartjes:
Rien Sieben:Toen Guus bij de Lords speelde, werkte hij ook nog bij Constructiebureau Perfecto aan de Nieuwe Herengracht. Hij was een collega van mij. Later hoorde ik dat hij bij het Rijksmuseum werkte.Ik heb nog wat foto's van GCB Perfecto. Enig idee hoe ik Guus Hoekstra nu kan bereiken?
Beste Rien als je je e-mailadres wilt plaatsen zal ik je een mail sturen met het e-mailadres van Guus Hoekstra . Groeten

Re: Guus Hoekstra

Rien Sieben:
Toen Guus bij de Lords speelde, werkte hij ook nog bij Constructiebureau Perfecto aan de Nieuwe Herengracht. Hij was een collega van mij. Later hoorde ik dat hij bij het Rijksmuseum werkte.
Ik heb nog wat foto's van GCB Perfecto. Enig idee hoe ik Guus Hoekstra nu kan bereiken?

Beste Rien als je je e-mailadres wilt plaatsen zal ik je een mail sturen met het e-mailadres van Guus Hoekstra . Groeten

Guus Hoekstra

Toen Guus bij de Lords speelde, werkte hij ook nog bij Constructiebureau Perfecto aan de Nieuwe Herengracht. Hij was een collega van mij. Later hoorde ik dat hij bij het Rijksmuseum werkte.
Ik heb nog wat foto's van GCB Perfecto. Enig idee hoe ik Guus Hoekstra nu kan bereiken?

Reactie op Een mooi verhaal.

Beste Jan,

U wordt op uw wenken bediend ! Op zondag 28 oktober a.s. organiseer ik weer een verhalenwandeling door uw geliefde buurt.
U kunt zich bij mij aanmelden via j.haen@hetnet.nl of telefoonnummer 020-6920720.

Voor meer informatie ga naar Verhalenwandeling Wetbuurt/Amsteldorp.

Jo Haen,
verhalenwandelingen

Eeen mooi verhaal

Graag had ik ook mee gedaan aan de wandeling mijn familie en ik hebben van 1953 tot 1964 in de Celsiusstraat 23, 4 en 3 gewoond met veel genoegen en ik heb er vele goede herinneringen aan.
Mijn zuster, mijn broer ik hebben de Prinses Julianaschool bezocht een mooie tijd was het daar.

Sonja Behr

Beste Sonja,

Ga naar het verhaal Verhuizen naar Tuindorp Amstelstation

Daar vind je het stukje dat je hebt geschreven.

Vr.groeten,
Jo Haen, redactielid

Re: reaktie op de wetbuurt/amsteldorp amsterdam

heb een stukje geschreven over de wetbuurt, is er een nieuwsbrief waar ik me had moeten aanmelden???...

Zie mijn stukje hier niet bij staan.

Ik ben Sonja Behr, mijn vader en broer waren verbonden aan JOS en heb geloof ik mijn hele jeugd daar doorgebracht..Ging ook met de supportersbus mee.

Herman de Hont

Goh Herman als ik had geweten dat je op deze reunie zou komen was ik ook aanwezig geweest. Woonde niet in de Wetbuurt, maar heb er wel het e.e.a. beleefd. Heb er 2 goede vrienden gehad en 1 minder goede die een flinke deuk in mijn bestaan gaf. Een foto, waar je duidelijk op te zien bent, heb ik gedownload.
Plaats ik in mijn Genealogie hahahaha
vr gr maarten

Rrrrroept u maar in ‘t Tweeduuster!

(Kwoeing-toing, kwoeng-toin kwoeng-toing-toin-toinggg)
Attelemenooieinde… waar ben ik NOU weer terechtgekomen?
Ergens tussen voormalig Frankendael en de Dulongstraatjes een steegie ingeslopen, waarvan ik niet wist dat het bestond omdat ik dacht dat die Constance een AFKORTING wist, en plotseling een hele berg muzikanten met aanhang, en nou…
(Kwong-toin kwoeng-toing-toin-tointoin kwoeng-toing-toin-toingggggg)
…en nou… en nou… dat lijkt warempel TWEEDUUSTER wel!
Willebie uitstappen… en dan ergens terecht komen in het gebied tussen verbeelding en werkelijkheid….
Laurie….. Wally…. Maar dat KAN helemaal niet; die zijn al jaren….
Ador en Jan…. maar Ador is…. en Jan is nota bene nog springlevend….
Hoebedoelu; potje jammen in de mist? Mens, dat zijn allemaal beroepslui en ik ben maar een schnabbelaar….
Hoezo Rrrroept u maar? Man, ik heb spontaan m’n roeping verloren; gekker moet ‘t niet worden!
(Kwong-toin kwoeng-toing-toin-tointoin kwoeng-toing-toin-toingggggggggg)
Wat heft die gedekte tafel van Zouber hier nou in God’s naam mee te maken? Het over je afroepen? En wat roept dat mokkel met dat dunne haar, die Laurie, daar de hele tijd? Fanclub?!? Nou, ik kom hier nooit meer weg, dus eh…. eh…. gaatiedanmaar….
De fanclub van weleer had weer ’s even tijd,
Door vele muzikanten werden zij verblijdt,
De tijd kon even stil gaan staan, ook in het dodenrijk,
Want ieder zet zich op zo’n dag maar al te graag te kijk.
Jan soloot als een jonge hont, Harry drumt met z’n stickie,
Wally die pakt de microfoon, geeft Laurie best een kickie.
Maar Langenbach doet als gewoon weer vreselijk bijdehand,
En zegt met heel veel Haagsche kak: “’t is wéér recalcitrant”!
(Tussenst….. néé’, Brood, laat dat nou; vanuit die populier is het slecht bungie-jumpe’!)
Die Otting zet zijn orgel schrap, Hans’ bas beroert een elk,
Maar plots vat een gitaartje vlam, weer typisch Fer Karmelk,
Die Vredenveld slaat er op los, het hek is van het schuurtje,
Want Adrie geeft een B-mineur en leunt tegen een muurtje.
De lange Guus en kleine Boom rocken met Freddy Heeren,
Dan wil dat joch van Pinxteren ook wel wat pot verteren.
Twéé drummers in die ouwe groep van levenden en lijken,
Dat is voorwaar geen hondenpoep, valt niet op af te zeiken.
(Nee, Herman; pak maar een spuit of spuitbus, dat tussenstukkie kunnen we beter weglaten!)
HEE-PAP-BAP-BELIEBA, DE-PAP-BENG-BOEM, TOETIE-FROETIE, OME LOETIE, TOETIE-FRU-HU-HI-TIE, OME LOETE…
(Salle we NOU krijge; nou wil die heer Wetbuurtolivier opeens wél meedoen! Gaat mooi niet door; vandaag géén, ik herhaal, GEEN, tussenstukkies!)
Kleine Henny sjeekt met tijgertjes, Short sixty-six met Bril,
Uit menig oude tienerkeel klinkt nu al hees gegil.
Het Koninkrijk der Doden gaat volledig uit hun dak,
Voor hen geen tien geboden, voor hen geen kouwe kak,
Ze swingen als de neten, met de Hangjeugd van weleer,
Zelfs Tax niet meer de richting kwijt, dus daarom nog één keer!
Maar plots verschijnt uit de Transvaal een hele ploeg met knokkers.
Wat nou… die sluiten zich óók aan; Jan met z’n Kelderrockers!
HEREN! HEEEEREN! Kunt u even dimmen, alstublieft! Ik kom hier met een uitermate lucratief zakelijk voorstel; hoe we het GEESTELIJK rond kunnen krijgen weet ik nog even niet, maar zoals het er nu naar uitziet, heeft u allen zojuist de JACKPOT gewonnen! Wie immers beter dan een mede-Wetbuurtgenoot is in staat uw toch aanzienlijk getalenteerde belangen te behartigen dan uw eigen Neef Zegeri….
STOP ennnnnnn…….VASTHOUDEN, DIE POSITIE! Jongens, ’T HELE PÚNT IS, dat ik als geen ander niet alleen de erváring, maar ook een heel buro achter me heb, inclusief John B. de Soet als secretaris, om over mijn lieve ex Tinka nog maar te zwijgen! Bovendien ligt de naam al voor de hand (en vast, natuurlijk): SS en de Spirits! Klinkt toch als een klok en bovend….
EHHH, HEEFT DAT NIET EEN BEETJE EEN NARE BIJSMAAK, DAT NAAMPJE? Beste aanwezigen, vergeet niet dat IK het was die de heer S.Neldichter zijn eerste baantje bij Rutec’s EN Heck’s heb bezorgd… jawel… jullie eigen Joost den Draaikont, dus als jullie snel even hier tekenen…..
!#*?!?###*!!!!!!
(Hee, meissie, ja jij daar, Con’, met je lange grijze krullenbol…. hoe kom ik hier UIT?!? Hoe bedoel je, dat steegje bestáát helemaal niet? Moet je mij vertellen; toen ik laatst een gastoptreden in jullie clubhuis deed WAS er helemaal geen steegie…ja, naar de ZANDBAK maar daar liep het DOOD!
En nu zijn plotsklaps een stel geldhaaien er als de sodemieter bij om een stel LIJKEN te contracteren en die met een stel levende notabelen op TOURNEE te sturen?!?
Kom op nou, Constance; hoe kom ik hier weg? Ik WIL helemaal niet in dit tweeduuster….
Kwoeing-toing, kwoeng-toin kwoeng-toing-toin-toingggg)
Donkerbruin stemgeluid: “Kom, kom, goede man; gewoon even hier onderaan tekenen, dan bent u voor u ’t weet weer netjes in het Open Hof, maar wel in de gesloten afdeling, als u begrijpt wat ik bedoel…”. Erik.
-------------------------------------------------------------------------------
HOI LEZERS VAN UIT EEN VANDAAG REGENACHTIG FRANKRIJK VERGEEF DE HOOFDLETTERS DIT IS ZO'N OUD TOETSENBORD EEN GROET VOOR JULLIE IK VERMAAK MIJ HIER PRIMA ELKE DAG OP STAP EN HEB AL VEEL MOOIE DINGEN GEZIEN .MAAR TOCH WEER ELKE DAG NIEUWSGIERIG WAT JULLIE NU WEER VOOR VERHAAL HEBBEN EN WERD VANDAAG NIET TELEURGESTELD ZELFS TWEE .ZONDAG WEER NAAR HUIS OP MIJN VERJAARDAG DUS DAAR BEN IK MOOI VANAF .RIA
------------------------------------------------------------------------------------
Hoi jongelui,

Momenteel weet ik ff niks meer. Wat herinneringen betreft. Ja herinneringen volop, maar dat is allemaal al eens gezegd op het GVO en we gaan geen twee liedjes voor één cent zingen hoor.
Daar doen we niet aan.
Misschien wel tien liedjes voor niks, noppes.
Wie weet.
(hiermee bedoel ik, dat op een gegeven moment de herinneringen zich weer opstapelen, als was het je vuile was, of nog beter, al was het de snelheid van het leeglopen van mijn portemonnee. haha. (ik moet altijd erg om mijn eigen grapjes lachen, die snap je ook zo goed).
Prettige avond iedereen en tot mails. Constance
--------------------------------------------------------------------------------------

Raar

Het is alweer een tijdje terug en er is zelfs een zondag voorbijgegaan dat er geen loopje was. (En ook Ajax niet speelde).
Gelukkig is de herinnering aan de wandeling van 4 september nog vers, want ook dit soort herinneringen slijten.
Wat me trouwens steeds door het hoofd spookt is het laatste couplet, of zeg je strofe, van Erik's ode, want dat is zo raak. Als ik in mijn eentje mijn dagelijkse wandeling doe (vanwege ouderdom en beweging, haha), dan citeer ik dat soms zachtjes voor me heen, en nog steeds kan ik het niet uit mijn hoofd.
Nou, dat wou ik allemaal niet zeggen, zie het onderwerp Raar. Want dat is het enige van het loopje wat ik zo RAAR vond, RRRRRRRRRRRRRaarrrrrr.
En dat was dat we vanaf die Dulongstraatjes zo door een poortje naar de Fahrenheitstraat konden steken. En dat je dan eerst op de plek stond waar de speeltuin van Franken daal was.
Ik wist het niet, dat dat kon. Ik wist niet eens dat dat gebouwtje weg was, naïef eigenlijk.

Wat moet de buurt met zo een oud groen gebouwtje en dat tegenover een yuppenbende?
Dat kan toch niet.

Gelukkig zijn er dan de foto (shit waar zit die apostrof nou weer op mijn kruimelbord).
Nou ja er zijn fotoos en niet zoals de anderen kwam ik veel in Frankendaal, maar ik kwam er wel, en het hoort er eigenlijk zo bij.

Maar ja, weg, weg, alles is weg.

Constance

Nog niet genoeg van de wandeling

"Daar was de manufacturenzaak van Engelander," wees éen van de wandelaarsters.
Wij stonden allemaal aan de overkant, vanwaar die bewuste zaak was geweest.
Het was op de hoek van de Perelstraat en de Middelhoffstraat en we stonden voor de enige winkel in het dorp en dan nog niet eens praktizerend.
Hier komt de groenteman. Er had altijd een groentezaak gezeten, te beginnen met Fontijn.
En op die andere hoek had jaren en jaren bakkerij De Hoop gezeten, officiële gesetteld in Duivendrecht en evenals andere talloze bakkers, brood bezorgend met (in dit geval met paard
en wagen); de andere bakkers kwamen met een bakfiets.
Wij kochten brood bij Kwakman. Duizend gulden voor de W betaald, placht mijn moeder altijd te zeggen.
En geloof me, in die tijd, was dat werkelijk een gewaagd grapje, en wij kinderen lachten er alle keren weer om.

Maar voor bakkerij De Hoop op de andere hoek van de Perelstraat en de Middelhoffstraat had dus de manufacturenwinkel van Engelander gezeten. En onze wandelaarster had daar nog een trauma van. Want die Enge Lander, die scheen een partij kousen te hebben liggen, die hij alsmaar aan haar moeder of tante kwijt kon. Met als gevolg dat zij als enige van haar leeftijd met kousen en jarretelgordels door het leven ging.
En elke keer als zij dacht verlost te worden, dan had de oude heer Engelander weer een partij liggen.
Die rotvent.

Over kousen gesproken, toen wij aan de dijk in die kleine Starreboschstraatjes liepen, wist opeens iemand te vertellen dat daar een mevrouw woonde, die om er wat bij te verdienen,
kousen ophaalde. Ik bedoel, zij haalde geen kousen op, als ware het lompen en metalen, nee zij haalde de ladders op. Haar werktuig stond in het gangetje.
En dat was zo. Ik was dat helemaal vergeten. Ik denk dat de jeugd van tegenwoordig je met verbaasde wenkbrauwen zou zitten aan te kijken, waar hèbben ze het over? En toch heeft dit eerzame beroep bestaan, alvorens die vermaledijde panty's, die altijd afzakten, hun intrede deden.
Kousen/ladder-ophaalster.

Het weer werkte mee. Er was regen en onweer voorspeld, maar niets van dat zulks, niet eens tikte de regen zachtjes tegen het zolderraam.

In de Manenburgstraat gekomen, waar de familie de Hont had gewoond voordat ze naar de Roosendaalstraat verhuisden, kwam ook de familie Fagel ter sprake. En toch wil ik hier even op inhaken.
Want zo een 25 jaar geleden, zaten mijn zoontjes met de zoon van Fagel op voetballen. Dat was leuk voor ze, haha. In ieder geval ik had geen auto, maar bij uitwedstrijden konden we altijd met ouders die nog een plekje over hadden meerijden. En terug. Zo was het daar bij SV Diemen. Een keer was er een tournooi in Zaandijk. Ik reed mee met een leider van een elftalletje, hoewel de meeste mensen daar aardig waren en vrij van kapsones, was deze leider zich erg bewust van zijn leiderschap en stak dat ook niet onder stoelen en banken. Het tournooi was leuk en toen werkte het weer ook mee.
Nu was het een ongeschreven wet bij de voetbalvereniging, dat je de autoloze mensen die je meenam, ook weer mee terugnam. Zo niet deze, van zijn leiderskwaliteiten overtuigde, manspersoon. Hij moest zijn schoonmoeder ophalen en dan kon hij niet met ondergetekende en haar twee zoontjes aan komen kakken.
Nou, prima hoor, dweil van een vent. En ik ging met zware sporttassen en mijn twee zoontjes, blijmoedig op weg, op zoek naar het station. Toen stopte er een auto.
Het was dan wel geen brand new Cadillac, maar de eigenaar, waarmee ik toevallig op school had gezeten, en die ook nog een oude dorpsgenoot was, ja jullie raden het al, Fagel, had best
een slee van een wagen. Arm was hij niet.
"Waar ga jij nou naar toe?" vroeg hij in opperste verbazing.
"Station," "Maar je reed toch met die en die mee?"
Ik vertelde het schoonmoederverhaal en dat hij toch niet met zo een alleenstaande moeder met twee schoffies van zoontjes (niet echte schoffies hoor) aan kon komen.
Fagel bulderde van de lach. Stap in.
En dat vergeet ik dus nooit. Want hij moest met zijn zoon naar een verjaardag in de kop van Noord Holland en was in de omgeving van Zaandijk al een eind op weg natuurlijk.
En toch, reed hij terug, en bracht mij en mijn zoontjes keurig voor de deur.
Klasse!!!

Intussen, nu zijn we weer bezig met de wandeling, stonden we voor de vroegere bakker Veen, waar ik me maar al te goed, de heerlijke warme luilakbollen herinnerde.
Nadat Ooievaar (op de hoek van de Von Liebigweg en Von Guerickestraat) al jaren patat en croquetten verkocht, was Veen de tweede. Buiten natuurlijk die patatwagens met paard.
De meesten hadden het over Wolmerstet, ja, die kwam er later in.

Die winkeltjes in de Wetbuurt. Zij zijn niet meer.
Shopping in the Wetbuurt, the best thing you can do.
WWWWW; EEEEE, TT, de Wetbuurt.
Het is niet meer.

De wandeling was er nog wel en die werd hoe langer hoe leuker. Toen we over de Kruislaan liepen kwamen ook nog de schooltuintjes van meneer Veldkamp ter sprake.
Volgens mij hadden alle wandelaars dit meegemaakt.
Op welke school je ook zat in Amsterdam-Oost, op een gegeven moment had je schooltuintjes op de Kruislaan bij meneer Veldkamp.

Nu dwaal ik wel even af, maar dat bent u misschien al van mij gewend. Want plotsklaps schiet me te binnen dat wij op de lagere school ook Frankendaellessen hadden. Dat was heel geheimzinnig, want alles wat met het buiten Frankendael te maken had, was toen afgesloten.
Nu is het een park, waar ik menigmaal doorheen loop, met mijn boek op een bank ga zitten lezen, soms bij het kluizenaarshuisje, hoewel je daar toch niet te vaak meer moet komen denk ik, dat is al te bekend. Maar zelfs als je 63 jaar bent, kan je er nog steeds van genieten, dat je nu zomaar, dat park in mag lopen of fietsen.

Op een gegeven moment kwam natuurlijk ook aan deze wandeling een eind. C' est la vie.

Maar ik heb er nog lang geen genoeg van.
Ik heb geen genoeg van al die mooie woorden,
Ik heb geen genoeg van alles wat jullie zeggen,
Ik ga wel naar huis maar jullie nog niet verlaten.
Amsteldorp/Wetbuurt, ik ben sterk aan je gehecht.

O ja, maar daar was ik niet bij, jammer genoeg. Er is nog een stel naar een ballentent gegaan.
Hahahaha,
My baby baby balluh balluh, shake it all over etc. etc.
Die goeie ouwe Hesp.
Constance Terlingen
-----------------------------------------------------------------------------------
Prachtige verhalenreeks met wederom petje af voor je ijzeren geheugen, Con!
Zonnige groet, Erik
------------------------------------------------------------------------------------

Re: Re: Geuzen-namen en -titels

Ria, ik wens je toch maar ff via de site een prettige vakantie. Had je een privemail gestuurd met dezelfde wens ;)), maar kreeg de mail terug.
Toch klopt het emailadres zowel van jouw papiertje als van dat Amsteldorp Actief, want daarmee hebben we opeens heel veel privemailadressen.
Nou ja, zal toch wel aan mij liggen.

Wil ik toch ookbijna zonnige groet gaan zeggen, nou dat zou pas diefachtig zijn, hahahahaha.
Veel plezier,
regen en stormachtige groet
van Constance
----------------------------------------------------------------------------------------
Hoi constance hierbij nogmaals mijn e-mailadres ria-evertse@tele2.nl
Groetjes en tot na de vakantie Ria
----------------------------------------------------------------------------------------
groeten uit Zonnig Frankrijk
Hallo allemaal vandaag een bijzondere leuke en zonnige dag vanmiddag geluncht op een terras wat een zege was dat zomaar in de zon ik wist niet wat mij overkwam lekker eten een wijntje godin in Frankrijk wie doet mij wat .De avonden zijn nog heerlijk zwoel net pas naar binnen om een berichtje naar jullie te sturen ,wat hebben we dit afgelopen zomer gemist maar hier geniet ik van.Groetjes en ik blijf jullie volgen Ria
-------------------------------------------------------------------------------------------
Wat een leuk bericht, nog heel veel plezier
Constance
-------------------------------------------------------------------------------------------

re; wandeling

Mogge Joop en allemaal,
Wat is dit plekje leuk geworden, er staat ook een foto van het gemaal bij. Je vertelde me daarover afgelopen zondag en nu zie ik dat het toch het huisje is, wat ik ook bedoelde en wat nog steeds bestaat.
Het is trouwens heel interessant om de verhalen van voor en in de oorlog te horen.
Weten jullie wat mij zo opviel. Die bomen in dat stukje Fizeaustraat tussen de sportvelden. Die zijn helemaal overgroeid, net of je in het bos loopt.
Rare namen toch eigenlijk. Voor ons zo eenvoudig, het is Re-OO-muur maar wel Fizoo.
Vroeger werd er behalve Augurkenstraat (Von Guerickestraat) ook over Fie Zee AU straat gesproken. De viesieaustraat.
En 1 gezin had het over de FIE-ZEE-OOstraat.
Dat werkte natuurlijk op de lachspieren van ons 10-jarigen die van Borstel op de Zeemanschool Franse les kregen.
Marie a une poupée
La poupëe est malade
etc. etc.

Maar de verwarring omtrent het uitspreken van die straten, kan ik me levendig voorstellen.

Prettige dag iedereen
Constance

de wandeling 2

goede morgen jongelui,
Dat mag ik toch wel zeggen als oudste van de wandelgroep.
Ga je bed in uitslover,het is pas 6 uur,hoor ik jullie denken,maar ik ben nu eenmaal een stadse boer die graag vroeg opstaat.
Maar mensen ,alle gekheid op een stokkie,ik merkte wel,dat mijn geheugen van de Wetbuurt van voor en in de tweede wereldoorlog is.
en dat jullie,op een paar na,van na de oorlog zijn.
Weer andere tijden met andere geheugens.
Maar we gaan verder met onze wandeling en lopen via de Celciusstr.
de von Guerickenstr in.
In mijn tijd,daar ga ik weer,was dat het eind van de buurt en was afgesloten met een hoog hout hek,waar Duitse soldaten,als zij zich bezat hadden en de weg kwijt waren ,tegenaan schopten en dan zongen_{wat heeft dat te betekenen}
Dan ging mijn vader die bij de luchtbescherming zat ,in zijn apenpakkie
zoals wij dat noemde,naar toe en wees hen de weg naar de Weesperzijde .
Mijn vader wist wel dat ze naar de Schagerlaan moesten,waar het zoeklicht stond,maar ja!?
Wij lopen weer door een nieuw buurtje richting de Weesperzijde en de Wetbuurt ligt daar precies als een kloek tussen in.
De Weesperzijde _{de hoofdweg naar Utrecht} waar de Canadeese
met hun wagens,tanken etc na de bevrijding overheen reden,is door
Jo met een paar van onze groep met vlaggetjes nog eens overgedaan.
hoe de mensen hen verwelkomden.
De kruislaan,waar wij nu op lopen,is niet meer de Kruislaan van toen,alleen de schooltuintjes en het stenen huisje van het gemaaltje
herkende ik nog.
Zo liepen wij verder,langs het sportveld van J.O.S en Jo moest wat zachter fluiten,daar de wedstrijd van die jongens misschien anders zou verlopen.
Via de achterkant,waar vroeger de speeltuin was,komen wij door een poortje weer in de Fahrenheitstr. en staan nog even stil bij de
Julianaschool.
Wij zitten nu op het terras van _{het openhof} koffie met koek en nog wat na te kletsen.
Een fijne gezellige wandeling gemaakt groetjes joop jansen 32