Verpleeghulp in ‘Het oude Elisabeth’

Later kwam ik herhaaldelijk terug in de kapel, toen ik verpleeghulp werd van de SVA (Stichting Verpleegtehuizen Amsterdam). Het Elisabeth was verpleeghuis geworden met grote zalen. De Roomse folklore en ook de nonnen en de rijke dames waren voorgoed verdwenen. Met de huidige ogen gezien was het een bende; echt de laagste klasse in de traditie van het Elisabeth. Vooral op de zware dementeerafdeling was het smerig en werden de mensen niet zachtzinnig behandeld. Er waren nog afdelingshoofden (zoals zuster Wouters) die erg autoritair was en mensen kleineerde. Ook zie ik nog een wasbak voor me met alle gebitten van de bewoners. In de kapel was een kantine gebouwd. Maar boven het plafond was de kapel nog in tact. Ik ging stiekem kijken, en kreeg een wonderlijke déjà vu. Ik heb even luid de eerste regels van het Credo gezongen. De geest van het gebouw was nog niet helemaal verdwenen…