Wie kent het woord 'kolenkit' nog ?

Dapperbuurt

Vanaf 1910 was in de Dapperbuurt brandstoffenhandel G van het Nederend gevestigd. Kleinzoon Wim van het Nederend vertelt het verhaal van het bedrijf, mede aan de hand van foto's.

G.van het Nederend(1905) en Fok van Spellen

G.van het Nederend(1905) en Fok van Spellen

Alle rechten voorbehouden

Omstreeks 1900 begon mijn opa een handel in kolen en andere brandstoffen, eerst alleen met paard en wagen, later ook vanuit een winkelpand in de Wagenaarstraat. De officiële beroepsomschrijving was:handelaar in vaste brandstoffen.

In 1917, mijn vader was toen pas 12 jaar oud, moest hij door de omstandigheden in die tijd, ook gaan helpen in de zaak. Het kostte hem later veel overredingskracht om zijn vader ervan te overtuigen dat paard en wagen nu toch echt uit de tijd waren en zo kwam er uiteindelijk een echte Chevrolet vrachtwagen.

De foto toont mijn vader met knecht, pardon werknemer Fok van Spellen, in de Pieter Vlamingstraat tegenover no. 40. Vanaf 1921 kwam het onderstuk in gebruik als loods. Om de opslagruimte voor kolen nog verder te vergroten werden dekschuiten ingezet, deze konden op korte afstand in de Singelgracht (Mauritskade) afgemeerd worden. Overigens heeft oorspronkelijk in het pand Pieter Vlamingstraat 40 ooit een kinderschooltje gezeten, de kapstok voor de kinderjasjes heeft er nog heel lang gehangen.

Uit het logo van de zaak blijkt dat de dekschuiten kenmerkend voor de onderneming waren:
Al met al was “kolenboer” een zwaar vak. Een half mud antraciet (=1 volle jutezak) woog ca.35 kg, tenzij het om Russische Donetz ging, want dan was het gewicht al boven 40 kg. Al deze kilo’s gingen eerst door je handen, dan op je rug, en meestal kwamen er ook nog touw-en-blok plus een hijsbalk aan te pas om de kolen op de bestemming te krijgen. ‘s Avonds was er dan geen douche om de “zwarte piet” vermomming weer af te doen, wel was bij molen “de Gooijer” het Funenbadhuis, maar meestal bleef het bij een teiltje water om je te wassen. Dit alles is toch wel lang geleden, ik heb gemerkt dat veel jonge mensen tegenwoordig de betekenis van het woord “kolenkit” niet eens meer kennen! [lees verder:https://geheugenvanoost.amsterdam/page/28362]

Alle rechten voorbehouden

2210 keer bekeken

Bekijk meer afbeeldingen

Kolenschuit met Vader

Kolenschuit met Vader

Alle rechten voorbehouden
Logo De dekschuit werd als kenmerkend gezien voor het bedrijf

Logo De dekschuit werd als kenmerkend gezien voor het bedrijf

Alle rechten voorbehouden
Kolenzaak Pieter Vlamingstraat 40 Foto uit ?

Kolenzaak Pieter Vlamingstraat 40 Foto uit ?

Alle rechten voorbehouden

4 reacties

Voeg je reactie toe
Hennie Portengen

Buurmeisje nr. 2

Hallo Wim, Jij bent het jongste broertje van Gerard (Gerie) en Dory. Dory was mijn vriendinnetje samen met Corry Draaisma van nr. 18. Ik woonde Pieter Vlamingstraat 22 benedenhuis. Jullie oma woonde op driehoog. Ik heb nog een foto van Dory, Gerie en mijzelf (Hennie Portengen) op de Dam. Mail mij dan stuur ik hem op.
Kan ik Dory

marijke srien /snoek

buurmeisje

als mijn moeder vroeg of er nog een kolenzakje in het keukenkastje lag, dan moest ik kijken, maar die lag zo ver weg dan moest je er helemaal in kruipen met de spinnen en al dus dan zei ik, nee er liggen geen zakjes meer.
leuke tijd gehad met de fam v h nederend als buren. zij hadden ook als eerste tv en dan kwamen de speelvriendinnetjes en vriendjes van de buurt op de grond zittend kijken naar de kinderuurtjes`op de woensdag- middagen. en als de kolenman oom gerard thuis kwam dan kwam z n hoofd om de hoek èn zei dan hallo kindertjes dan schrokken toch wel de kinderen van zijn zwarte snoet.
gezellige tijd was dat. en als oom gerard kolen ging halen met de knecht in de rietlanden in het oostelijkhaven gebied, met de trekschuit ging hij bomen in het water, dat zijn lange stokken tot op de bodem die de boot voortduwden wat erg zwaar was en terug vol met kolen lag. en dan moesten de kolen in zakken worden geschept,
en op de rug naar de loods worden gesjouwd.
maar oom gerard is toch over de negentig jaar oud geworden,
met al dat zware werk, een sterke man.
dit zijn een paar herinneringen, van mijn kind zijn over de kolen.
,

Hanny stijns Versnel

Kolenkit

Nou ik weet nog wel dat we een kolenkit hadden hoor, die moesten we vullen op zolder want daar lag een voorraad voor de hele winter
maar als we een koude winter hadden gehad kwamen we tekort en
moesten we naar van Nederend een zakje bij halen......een warme tijd!!!!!

Joke Schaap

vroeger

Ja ik weet nog dat ik altijd zakjes kolen moest halen ohh wat haatte ik dat want ze waren zo zwaar. Ik woonde ook in de Pieter Vlaming straat maar naar de Pontanusstraat toe. En dan moest ik aan de kolenboer vragen of me moeder de volgende week mog betalen wat erg ik schaamde me dood. Maar als ik dan terug kijk was het een arme maar mooie tijd Joke Schaap-Uitzinger