De Huisjuffrouw

De huisjuffrouw

Ik heb al eens verteld dat we nauwelijks kleding hadden omdat we zo arm waren. Mijn moeder is toen naar de ‘Huisjuffrouw’ in de Krugerstraat gegaan. We noemden haar zo omdat ze de vrouw was van de huisbaas. Die huisjuffrouw had veel respect voor mijn moeder, omdat mijn moeder altijd zo schoon en helder was. Zij, de huisjuffrouw, heeft toen voor kleding aangevraagd bij de Koningin, dat heette toen zo.

'Gratis' kleding

Ik weet nog dat ik een zwarte jekker kreeg, die was zo mooi. Voor mijn zusjes kregen we ook kleding. Later kregen we kleding uit de Van Reigersbergenstraat (via Het Gemeentelijk Bureau voor Maatschappelijken Steun, voor mensen die een uitkering hadden of een andere vorm van ondersteuning, bijvoorbeeld handelsgeld. Aanvulling, F.Slicht). We kregen toen allemaal een cape, schoenen een jurk (een jurk waarvan ik mij herinnerde dat die ontzettende jeukte). Je kreeg dan van de Gemeente een bon. Die kledingbonnen waren ook door de Huisjuffrouw geregeld, ze werden naar ons huisadres gestuurd.

Moeder gaat uit werken

Op een bepaald moment is mijn moeder gaan werken. Ze ging op donderdag bij Joodse mensen schoonmaken (mijn moeder was niet-joods, mijn vader wel). Zij zorgde er dan voor dat het huis voor de sjabbat (die op vrijdagavond na zonsondergang begon) mooi schoon was. Zij verdiende daar fl. 2,50 mee. Het gebeurde echter regelmatig dat ik maandag al naar ‘de mevrouw’ werd gestuurd met het verzoek of moeder alvast het geld voor donderdag kon krijgen. Het huishoudgeld was al op, we hadden dan geen geld meer voor eten. Wij noemden haar overigens ‘Tante Atie’.
Mijn moeder werkte bij een mevrouw De Leeuw (familie van zuurhandel De Leeuw), zij woonde op de Prinsengracht. Zij is (was) de grootmoeder van de huidige eigenaar. Tegenwoordig zit de winkel aan de Vrijheidslaan 78a.

Voor alle verhalen: Katharina Blog-Suesan inhoudsopgave