Onze woning op de Transvaalkade

Het blok huizen op de Transvaalkade waar wij woonden was het laatst gebouwd. Wij bewoonden een woning op de eerste verdieping. Een ruime, zonnige woning met vrij uitzicht. In mijn herinnering een landelijke omgeving aan de Ringvaart. Aan de overkant was de Ringdijk, bereikbaar met een pontje. Wij keken uit op een boerderij.
Op 14 oktober 1939 werd het Amstelstation geopend en werd het pontje vervangen door een brug, waarover een korte periode tram lijn 5 heeft gereden.
Er waren 3 kamers: de woonkamer, daarachter de slaapkamer van mijn ouders en de zijkamer voor mij. Een grote vierkante keuken. Mijn moeder hield van koken en kookte voor de oorlog al op een Etna fornuis met vier elektrische pitten en een elektrische oven. Vele jaren later op een tentoonstelling “De Eerlijke Keuken” in het Haags Gemeentemuseum. stond eenzelfde fornuis, het eerste elektrische fornuis dat in de jaren dertig op de markt werd gebracht.

Aan de voorkant een balkon en aan de achterkant een veranda. Dat hield in dat alle vertrekken of aan het balkon of aan de veranda waren gelegen.
Voor die tijd was ons huis enigszins modern gemeubileerd geen zwaar meubilair met balpoten. Geen buffet maar een dressoir. Er was een piano in huis wat van invloed was op de personele belasting zoals dat in die tijd werd genoemd.
We hadden ook een origineel slaapkamerameublement. De linnenkast staat nog bij een van mijn zoons. Ik had ook al eigen meubeltjes. Kort en goed er was over nagedacht.