Naar de lagere school

Ik ging naar de 5e Montessorischool in de Herschelstraat in de Watergraafsmeer.
De school was betrekkelijk ver weg. Te voet de hele Transvaalkade af tot de Linnaeusstraat, vervolgens een groot deel van de Linnaeuskade, naar rechts aan de andere kant van de Hogeweg via de Mr. P.M. Arntzeniusweg en de Copernicusstraat.

De kinderen met wie ik op de lagere school zat, woonden voor een deel in de Transvaalbuurt de meerderheid woonde in de Watergraafsmeer. We kwamen voor het grootste deel uit linkse gezinnen. Mijn ouders hebben een bewuste schoolkeuze gemaakt. Met een aantal schoolvriendinnen heb ik tot in lengte van jaren contact onderhouden.
De leraren en leraressen waren voornamelijk jong en gemotiveerd. Juffrouw Kilian was met een kunstschilder getrouwd en nodigde ons bij hen thuis uit, op de Kattenburgergracht. Als ik er op terugkijk een non-conformistisch lerarenkorps.

Ik denk aan de Montessoridagen waarop o.a. aan sport werd gedaan.
De gymnastieklessen waren voor mij niet altijd makkelijk. Ik had niet de lenigheid van mijn moeder en haar collega’s vonden dat ik in deze niet een kind van mijn moeder was. Er waren uitstapjes van 1 dag bv. naar Muiderberg. Ik had ook een schooltuintje aan de Kruislaan.
Behalve het verplichte lesmateriaal leerden we al op de kleuterschool het notenschrift. Ook werd aandacht geschonken aan dagelijkse vaardigheden.

Het was een modern gebouw speciaal gebouwd voor Montessorionderwijs. Behalve het leslokaal, was er een keukentje en een rustkamer. In het begin van de oorlog werd de school gevorderd door de Duitsers. De rest van de tijd op de lagere school brachten wij door in verschillende scholen in de Indische buurt. De ene dag hier, de andere dag daar.
De weg naar school werd nog langer, ik vond dat geen genoegen. Als mijn moeder in een van de scholen in de buurt lesgaf, kon ik met haar mee achter op de fiets