Op visite
Toen ik nog op de lagere school zat, had ik Joodse vriendjes. Aan het geloof deden ze volgens mij niet veel, anders hadden ze wel op een Joodse school gezeten. Ik ben wel eens met een van mijn Joodse vriendjes thuis geweest. Ik meen dat het op een Joodse feestdag was. Ik zag daar een mooi uitgestalde tafel, gedekt met de meest heerlijke spijzen. Spijzen waarvan ik het bestaan niet kende. Thuis waren wij zo arm als de ratten. Voor aparte spijzen hadden wij geen geld.
Het ‘aflopen’ van religies
Ik heb in mijn jeugd, in mijn armoedje, heel wat religies ‘afgelopen’. Zo ging ik bijvoorbeeld naar het Leger des Heils in de Gorontalostraat. Vooral ’s winters ging ik naar de dienst om het warm te hebben en vanwege de gratis kom soep die er werd uitgedeeld.
Ook de Elthetokerk op de hoek van het Javaplantsoen en de Kramatweg was een uitwijk voor mij. Ik ging naar de zondagsschool waar ik warmte en een koekje vond. Ik heb ook nog de christelijke jongensclub “Wartburg” op de Oostenburgergracht bezocht. Dat clubje zat in Het Werkspoorgebouw (mogelijk is dat tegenwoordig het gebouw van Het Werktheater). Ik heb daar leren figuurzagen en ik heb daar veel naar verhalen geluisterd. Ook vond ik een warme plek. Via deze vereniging heeft mijn moeder een uitnodiging gekregen voor een bijeenkomst met Kerstmis. We moesten daarvoor helemaal naar de Ronde Lutherse kerk op het Spui. Ik heb daar ook nog een kerstcadeau gekregen en een grote heerlijke mandarijn om thuis te verdelen. Jezus, wat een armoede hadden wij en om dan toch een blij moment te hebben!
De Elthetokerk
De Elthetokerk is helaas afgebroken. Ik heb nog wel actie gevoerd om de sloop tegen te gaan. Maar mijn ‘eenmansactie’ mocht niet baten, ik was te laat. Die kerk, de Elthetokerk was erg beeldbepalend voor de buurt.