Naar het driecentenbadje

Lopen of met het pontje

Als je naar het driecentenbadje wilde, kon je natuurlijk het hele eind gaan lopen. Om daar te komen, kon je via het zwarte paadje, langs de begraafplaats en over het stuk woeste grond en dan helemaal om de villa van de directeur heen. Voor een schoolkind was dat best nog een heel eind lopen. Je kon natuurlijk ook helemaal over de Zeeburgerdijk en dan de Westelijke Merwede Kanaaldijk over, maar dat was nog langer. Gelukkig had de gemeente op een breder stuk, voorbij de villa, een waterkraantje geplaatst. Daar stopte je dan voor een slok water. Op deze plek stond ook een snoepkarretje.

Later is er een soort van pontje gekomen. Er was een schipper die van de gemeente een vergunning had gekregen om met een motorpontje te gaan varen. Die schipper had een ongeluk gehad waardoor hij een been had verloren.

In het verlengde van het Hekkepoortje (tussen het middengedeelte en het zuidelijke deel van de Joodse begraafplaats) was er bij het water van Het Nieuwe Diep een aanlegsteiger gebouwd. Voor een paar centen kon je dan worden overgevaren. De meeste mensen waren echter zo arm, die liepen liever om en versnoepten hun paar centen liever dan dat ze met het pondje gingen.
Die schipper moest tijdens de oorlog, om bij zijn pontje te komen, helemaal via de Zeeburgerdijk lopen. Zijn pontje lag aan de Westelijke Merwede Kanaaldijk. De aanlegsteiger van het pontje was vlak naast het zwembad. Die schipper is tijdens de oorlog door een Duitse auto ondersteboven gereden. Hij is daar, volgens mij, bij omgekomen. Het gebeurde voor de ingang van de Joodse begraafplaats. Volgens mij heette die schipper: Van Genderen.

Over het zwarte paadje

Je kon natuurlijk ook over het zwarte paadje lopen, ik noemde dat al eerder. De naam is ontleend aan het feit dat het paadje elk jaar opnieuw een beetje werd verhard met sintels. Je had altijd een paar enorme zwarte poten als je er overheen had gelopen. Vooral als het zomer was en droog was het een grote zwarte stofbende. Ik ben er zo vaak geweest dat ik het gebied wel kan dromen. Ik herinner mij nog goed alle kikkervisjes en stekeltjes die ik er in de slootjes heb gevangen naast het paadje.