Paul Welling
Vlak voor en in het begin van de Tweede Wereldoorlog kwamen er veel jonge gezinnen op de Bredeweg wonen. Sommigen hadden al kinderen, bij anderen zou het niet lang meer duren.
De nijpende voedselsituatie op het einde van de oorlog deed onder meer mijn latere schoonvader, Jo van Straaten (toen wonende op de Bredeweg 36 3 hoog), besluiten zelf op zoek te gaan naar eten voor zijn jonge gezin. Zijn oudste dochter, Leneke, werd in 1943 geboren. In de treinen op het rangeerterrein bij de Kruislaan was altijd wat te vinden. Dat liep ook wel eens fout. Mijn schoonvader is een keer gegrepen en moest een nacht op het politiebureau doorbrengen.
Een aantal mannen van die jonge gezinnen waren collega’s van elkaar, ze werkten allemaal bij de Amsterdamse Bank.
Na de ellende van de oorlog besloten de collega’s de zogenaamde KLIEK op te richten. Maandelijks zouden ze bijeenkomen om met elkaar en hun vrouwen vooral te lachen. KLIEK stond voor: Kunnen Lachen Is Een Kunst.
Van de KLIEK makten de families Stork (nr.5), Meijer (nr. 15 1 hoog), Dortmond (29 1 hoog), Verbaan (nr. 10 1 hoog), Schopman ( nr. 14),Veltkamp (nr.16) en van Straaten deel uit en Janie en Loes van der Veen. Janie was toen nog speler bij Ajax. Later zou hij daar assistent van Rinus Michels worden en Johan Cruijff ontdekken.
Met Sinterklaas bakten de leden van de KLIEK voor elkaar allerlei poetsen.
Zelf heb ik eind jaren ’60 een aantal bijeenkomsten van de KLIEK meegemaakt, toen ik nog verkering had met Stans van Straaten. Aan het eind van zo’n avond had ik pijn in mijn buik van het lachen. Want dat konden ze in de KLIEK, lachen.
Begin jaren ’70 is de KLIEK uiteen gevallen door overlijden en verhuizingen. Het laatste lid van de KLIEK overleed in 2009.