D.G. Papegaaij
Frits Slicht
Als het winter was en het had flink gevroren dan gingen we schaatsen op de Transvaalkade. Als het eenmaal zover was, dan kwam mijnheer Emmerik in actie. Mijnheer Emmerik woonde bij ons in de straat, in de Schalk Burgerstraat op nummer 31 drie hoog. Die man, Abraham Emmerik, was een man die in van alles en nog wat deed. Hij kocht van alles en nog wat op, hij deed in lompen en allerhande andere dingen. ’s Winters stond hij met een karretje op of bij het ijs. Had je problemen met je schaatsen, een gebroken hielbandje bijvoorbeeld, hij maakte het voor je in orde.
Je had er ook een koek en zopie trouwens.
Dit soort activiteiten ging trouwens in de oorlogswinter gewoon door. Zo ook in de winter van 1941-‘42. Ik kan mij herinneren dat het toen een erg strenge winter was. In ieder geval in mijn herinnering. Er lag namelijk een enorm dik pak sneeuw. Ik weet dat nog zo goed omdat mijn vader toen in een werkkamp zat in Diever (zie voor informatie over Diever Werkkampen). Voordat hij naar het kamp moest, had hij een krantenwijk. Ik heb toen zijn krantenwijk overgenomen. ’s Morgens om ongeveer zes uur ging ik naar het uitzetkantoor in de Van Swindenstraat om de kranten op te halen. Dan liep je met een enorme stapel kranten achterop de fiets door de sneeuw te baggeren. De vader, mijn latere schoonvader, van Greetje heeft mij toen geholpen met het rondbrengen van de kranten. Ik moest trouwens ook één keer per week het abonnementsgeld ophalen. Ik meen dat het abonnement 11 cent kostte. Je was altijd blij als ze je 15 cent gaven en je de rest mocht houden.