Jerry (Gerrit) Meents
Frits Slicht
Esther Kan
Op nummer 21 een hoog, praktisch recht tegenover ons, woonde het gezin van Salomon Kan. Hij was vrachtrijder van beroep en volgens mij had hij een eigen vrachtauto. (Voordat hij vrachtrijder werd, ventte hij met bloemen en planten. Daarnaast zou hij ook monteur van naaimachines zijn geweest. Alles volgens zijn archiefkaart. Aanvulling Frits Slicht.)
Zij hadden een dochter Esther (Ellie) die mijn eerste grote liefde was. Ellie was een maand ouder dan ik. Haar vader had beloofd dat als ik met Ellie zou trouwen, ik een eigen vrachtauto zou krijgen. Het is nooit zover gekomen, een maand voordat zij dertien jaar oud zou worden, werd zij vermoord in Sobibor. Samen met haar broer Andries werd zij met het zogenoemde kindertransport uit Vught, via Westerbork, op transport gesteld naar Sobibor.
Loekie Stodel
Op nummer 17 een hoog woonde mijn beste vriend. Dat was Louis (Loekie) Stodel. Ook zijn vader was, net als veel anderen, venter van beroep. Loekie is in Auschwitz vermoord 19 oktober 1942, hij was nog maar 11 jaar oud. Loekie had een zuster, Sophia, die werkte bij Hollandia-Kattenburg. Sophia is bij de grote razzia in de Hollandia fabrieken, die was op 11 november 1942, opgepakt en samen met al haar collega’s gedeporteerd.
Enkele winkels
Winkels waren dichtbij, vooral in de Ben Viljoenstraat, dat was bij ons om de hoek (door het poortje). Zo had je in ieder geval de kruidenier (mogelijk de winkel van Elias Wagenaar, zie ook:
Spelen met mijn neefjes en nichtjes of Kruidenier Wagenaar ). In de Ben Viljoenstraat zaten verder in ieder geval nog een melk- en kaaswinkeltje en een kapper.