In het verhaal: โHet eerste Parkherstellingsoordโ, werd uitgelegd dat voor een goede exploitatie financiรซle steun uit โde gemeenschapโ nodig was. Om een gezonde financiรซle huishouding mogelijk te maken, richtte men de โVereeniging Parkherstellingsoordenโ op. Behalve via de aldus verkregen contributies, probeerde de vereniging ook op andere manieren financiรซle bronnen aan te boren.
Vandaar dat er bijvoorbeeld een tentoonstelling van hand- en houtwerken, vervaardigd door de patiรซnten, werd georganiseerd. De patiรซnten in de Parkherstellingsoorden zijn niet (meer) ziek, maar herstellende van een ingreep of nog zwak van een langdurige ziekte. Naast rust hebben deze mensen ook afleiding nodig. Vele van de vrouwelijke en mannelijke patiรซnten vinden een deel van die afleiding in het maken van handwerken, houtsnijwerk enzovoort.
Het handwerken staat onder deskundige leiding van de directrice, mejuffrouw J. Blauwknip, van de Tweede Openbare Huishoudschool en mejuffrouw A.C. Ellerman, lerares van deze school.
De totale collectie hand- en houtwerken werd tentoongesteld van 8 november 1935 tot en met 14 november 1935 in de hal van het Theater Tuschinski. Iedereen werd van harte uitgenodigd de tentoonstelling te bezoeken. Tegen โeen billijken prijsโ kon men รฉรฉn of meerdere handwerken aanschaffen. Ook kon men door het kopen van een lot ร fl 0,25 รฉรฉn van deze fraaie handwerken in eigendom krijgen.
bron:
Bovenstaand verhaal is gebaseerd op een artikel uit het Tijdschrift Schakel van oktober 1935. Gemeentearchief Amsterdam, Archief van de Sociale Raad en rechtsvoorgangers, inv.nr. 400-2699.