Verhuizen naar Oost

Een echte WC!

De verhuizing naar de nieuwe buurt in Oost was een ware volksverhuizing, kan je wel zeggen. Heel wat mensen moesten ook leren wonen. Voor het eerst kregen ze een woning met een behoorlijke kamer, ze kregen een wc met waterspoeling. Vroeger, in de oude Jodenbuurt, hadden ze eerst een ‘stilletje’. Dat leek misschien wel op een wc, maar er zat een emmer onder. ’s Avonds kwam de ‘boldootwagen’ ze ophalen, dan kwam er eerst een vent met een ratel, en dan kwamen de vrouwen naar beneden met die emmer. Soms bonden kwajongens er een touw aan, dan zat de hele trap onder.

Van oud naar nieuw, dat is aanpassen.

De mensen waren trouwens liever in hun oude buurt gebleven, want ze waren enorm verknocht aan het Waterlooplein en de Steeg, de Jodenbreestraat. Maar er moest worden gesaneerd en dat was maar goed ook. Later waren ze blij dat ze op een behoorlijke woning zaten, maar eerst moesten ze toch nog leren wonen.
Dat van die wc bijvoorbeeld waar alles meteen werd weggespoeld, dat vonden ze aanvankelijk maar vreemd die apparatuur.
De was deden ze trouwens op de trap, omdat het zonde was om in de keuken de boel nat te maken.

Bron:

Philo Bregstein en Salvador Bloemgarten (samenstellers) – Herinneringen aan Joods Amsterdam. (Uitgeverij De bezige Bij – Amsterdam, 1978)
Geplaatst met toestemming van Salvador Bloemgarten.