De liquidatie

Verteller: A.Th. Sneufelder
Linnaeusparkweg, Middenmeer

Hij ligt stil naast zijn fiets, zijn hoofd tegen de stoep. Zijn kleine plas bloed wordt langzaam groter.

Linnaeusparkweg 25: in dit portiek hield de man zich schuil die Wim Henneicke doodschoot. (zie het boek 'Kopgeld'). .( foto 2006 Jo Haen)

Linnaeusparkweg 25: in dit portiek hield de man zich schuil die Wim Henneicke doodschoot. (zie het boek 'Kopgeld'). .( foto 2006 Jo Haen)

Alle rechten voorbehouden

Ik geloofde nog in Sinterklaas. Het is de ochtend van acht december 1944, even voor negenen. De Linnaeusparkweg ligt er koud en verlaten bij. Ik sta voor het raam en zie een meneer die bedaard langs fietst. Hij zit rechtop in zijn dikke jas. Dan beweegt er iets achter hem. Vanuit de zijstraat komt een tweede fietser. Hij strekt zijn arm uit en wijst naar de meneer in de dikke jas. Even is het alsof er op zijn hand een lichtje opbloeit. Ik hoor ik een klap. Terwijl die nog tussen de huizen naëchoot, buigt de nieuwkomer zich diep over het stuur, zet aan en verdwijnt uit het zicht. Ik moet even zoeken voordat ik de meneer in de dikke jas weer zie. Hij ligt stil naast zijn fiets, zijn hoofd tegen de stoep. Zijn kleine plas bloed wordt langzaam groter.

Een jaar eerder is hij de baas van een groep Nederlanders die bijzonder werk doet: de meeste Joden zijn dan al opgehaald, enige duizenden zijn ondergedoken. Deze meneer en zijn groep maken jacht op hen. Daarmee verdienen ze een mooi weekloon. Bovendien krijgen ze voor elke gevangen Jood een flinke fooi, kopgeld. De Jodenjagers werken hard. In een half jaar "vangen" ze zo'n kleine negenduizend mensen. Leider Wim Henneicke woont dan op de Linnaeusparkweg, in het huis van een familie die op tijd is ondergedoken. "Hoor je nog wel eens wat van die familie" vraagt hij quasi nonchalant aan zijn buurman. Dat blijft hij vragen, elke tip is hem dierbaar. De buurman geeft inderdaad een tip. Maar dan aan twee mannen die zomaar langskomen om te vragen naar de dagindeling van Henneicke. Een paar dagen later is Henneicke dood.

Niemand eiste de eer op. Waarschijnlijk komt die toe aan twee leden van het verzet in Amsterdam. Daar had Henneicke zich aangeboden als dubbelspion. De landelijke leiding van de verzetsbeweging wilde daar wel gebruik van maken. Maar de Amsterdammers vertrouwden het niet. Na heftige discussies besloten zij ten gunste van hun eigen veiligheid. De discussies duurden voort tot ver na de oorlog. Pas toen de archieven van de groep Henneicke bij toeval werden teruggevonden, pas toen werd duidelijk welke beer was geschoten. Het hele onthutsende verhaal kun je nalezen in het boek "Kopgeld" van schrijver Ad van Liempt. Vreemd toeval: Henneicke en zijn groep hadden anderhalfjaar eerder het huis van onze buren "leeggehaald" en nog weer later mijn moeder opgepakt. Nu ben ik opnieuw ooggetuige wanneer Henneicke voor altijd wordt teruggepakt.

Alle rechten voorbehouden

13172 keer bekeken

Bekijk meer afbeeldingen

Linnaeusparkweg 79: het woonhuis van Wim Henneicke. Er zaten veel onderduikers in deze straat o.a. bij de nrs. 31 (een toenmalig Patronaatsgebouw), 83 2-hoog, 80 en 63. (Volgens het boek 'Kopgeld') (foto 2006 Jo Haen) .<br />

Linnaeusparkweg 79: het woonhuis van Wim Henneicke. Er zaten veel onderduikers in deze straat o.a. bij de nrs. 31 (een toenmalig Patronaatsgebouw), 83 2-hoog, 80 en 63. (Volgens het boek 'Kopgeld') (foto 2006 Jo Haen) .

Alle rechten voorbehouden

18 reacties

Voeg je reactie toe
Sneufelder

RE: LASTIG

Beste P,

Ik zag de liquidatie, schreef er over. De helft van het verhaal heb ik nog niet verteld. Maar wat ik niet weet en wat ik ondanks al die jaren toch nog graag zou willen weten: wie was of waren de schutter(s).

Als je het zou willen vertellen, graag. Geef dan door aan de redactie van Het Geheugen van Oost hoe ik met je in contact kan komen. Zij op hun beurt weten me vast te vinden.

M

Contact :Lastig

Kan iemand mij in contact brengen met de laatste persoon P met onderwerp lastig. 

p

Lastig

Ik weet wie de schutter was. Lastig, weet eigenlijk niet of ik dit algemeen bekend wil maken. 

Marella Karpe

adres Ans Glastra

Beste Martin van Dokkum,

 

Wij ( de redactie ) verstrekken geen adressen , maar ik heb uw verzoek doorgestuurd aan het laatst bij ons bekende mailadres van Ans Glastra. Hopelijk hoort u er wat van.

Martin van Dokkum

Ans Glastra

Kan iemand mij alstublieft de contactgegevens van Ans Glastra mailen. Ik heb ongeveer zestig jaar geleden bij haar in Vlaardingen gelogeerd en wil haar heel graag nog een keer bezoeken.

rien glastra mobiel 0652962050

Re: Re: Annie Glastra

J. Timmer:
loek van gerven:Ik woonde tot 1941 op de linneausparkweg 40 daarna op de hogeweg 40. Mijn vader is op dolle dinsdag beschoten vanaf het pleintje. Marietje Henneicken zat bij mij in de klas.Mijn vader had een lederhandel en zorgde voor onderduik adressen. Ik weet nog dat in de kelder van de wasserij op de linneausparkweg een joodse Mevrouw zat ondergedoken en ik moest wel eens wekfles bonen gaan brengen. Ik mail via de CP van mijn vriend. Woon nu in Delft
Mijn Moeder woonde op nr. 44 en vertelde dat na de liquidatie haar broers snel het huis zijn uitgegaan omdat ze huiszoeking vreesde en dan meegenomen zouden worden. Ook is er een keer een verdwaalde kogel door het raam in een stoel geschoten. Deze was afkomstig van vliegtuigen die het rangeerterrein beschoten. Gelukkig is er niemand geraakt. Mijn moeder heet Marga van den Bergh.

Netty Gijsselaar

Onderduikers

Wat een verhaal en dan te bedenken dat mijn familie in de oorlog ook twee Joodse dames tijdelijk in huis namen omdat ze dringend ergens weg moesten.Wij woonden om de hoek op de Nieuweweg(nu Weth.Frankeweg).

Jo Haen - van Langen

Woningkaart Linnaeusparkweg 79

In het Stadsarchief vond ik bijgaande woningkaart van Linnaeusparkweg 79 waarop leden van de familie Nol staan, die tot 1942 op dit adres hebben gewoond en in 1943 in Auschwitz en Sobibor vermoord zijn. Op de kaart staat ook Wim Henneicke die er daarna met zijn vrouw gewoond heeft en op 8 december 1944 voor Linnaeusparkweg 25 vermoord is, zoals in bovenstaand verhaal is te lezen.
Jo Haen

---------------------------------------

Klik rechts (icoontje) bovenaan op de tekst en de tekst wordt vergroot weergegeven.

Linnaeusparkweg 79 woningkaart Stadsarchief

Linnaeusparkweg 79 woningkaart Stadsarchief

Alle rechten voorbehouden
Jo Haen - van Langen

De liquidatie

Bij het zoeken van een geschikte foto voor bovenstaand artikel besloot ik het boek 'Kopgeld' te gaan lezen. Ik kon het lenen in de bibliotheek. Niet bepaald een boek om vrolijk van te worden, maar ik ben wel meer te weten gekomen over deze 'jodenjagers' en hun afschuwelijke praktijken. Ik las ook dat het 'slachtoffer' van de liquidatie, de heer Henneicke, op de Linnaeusparkweg 79 woonde en dat de dader zich verschanst had in het portiek van Linnaeusparkweg 25. Uit het boek bleek ook dat er op de Linnaeusparkweg nogal wat joden ondergedoken hebben gezeten en dat er ook veel N.S.B.-ers gewoond hebben. Wie meer over de z.g. Colonne Henneicke wil weten kan ik dit boek aanraden. ('Kopgeld. Nederlandse premiejagers op zoek naar joden, 1943' van Ad van Liempt, uitgegeven in 2002 door uitgeverij Balans).
Jo Haen

---------------------------------------

Bovenstaande reactie heb ik geplaatst in 2006. Vandaag, 26 december 2013, ontdekte ik voor het pand Linnaeusparkweg 79, waar Henneicke gewoond heeft, 4 z.g. Stolpersteine (struikelstenen) ter nagedachtenis aan de 4 Joodse mensen die voor Henneicke in dit huis hebben gewoond.
Voor meer informatie over de Stolpersteine ga naar Stolpersteine Op bijgaande foto van het pand zijn de Stolpersteine op de stoep voor de deur goed te zien.
Jo Haen

---------------------------------------

Klik rechts (icoontje) bovenaan op de foto en de foto wordt vergroot weergegeven.

Linnaeusparkweg 79 - 2013 . .<br />Foto: Jo Haen ©

Linnaeusparkweg 79 - 2013 . .
Foto: Jo Haen ©

Alle rechten voorbehouden
De z.g. Stolpersteine - 26 december 2013... .<br />Foto:  Jo Haen

De z.g. Stolpersteine - 26 december 2013... .
Foto: Jo Haen

Alle rechten voorbehouden
nabestaande van een integer man

liquidatie

@ Mevrouw Beenakker,

Waarom doet u onderzoek naar deze zaak en voor welke instantie?
Door het liquideren van deze man konder andere levens gespaard blijven.
Teveel over hem te schrijven is te veel eer. hij heeft zoveel bloed aan zijn handen gehad. Hij is even schuldig geweest aan de dood van de mensen die hij heeft verraden als wanneer hij ze eigenhandig had omgebracht en dat geldt ook voor zijn misselijke tipgevers.

Wij weten waarom hij is omgebracht en door wie. Maar elk woord over deze... (kun je dat nog een persoon noemen?) is teveel.

Ans Glastra

Ans Glastra

Je reactie gelezen ik ben wel bij je moeder geweest. Thea Wijnanda woonde boven haar en dat was mijn vriendinnetje. Mijn vriendinnetje haar moeder was de zus van de grote schaker Max Euwe. Wat leuk dat ik een reactie mocht ontvangen van je.Ik ben pas na jaren op de Linneausparkweg geweest . Op het pleintje staat nu een mooie fontein. Vroeger stond er een peperbus. Leeft je moeder nog? Zo ja , doe haar dan de groeten.

Ans Glastra

J. Timmer

Re: Annie Glastra

loek van gerven:
Ik woonde tot 1941 op de linneausparkweg 40 daarna op de hogeweg 40. Mijn vader is op dolle dinsdag beschoten vanaf het pleintje. Marietje Henneicken zat bij mij in de klas.Mijn vader had een lederhandel en zorgde voor onderduik adressen. Ik weet nog dat in de kelder van de wasserij op de linneausparkweg een joodse Mevrouw zat ondergedoken en ik moest wel eens wekfles bonen gaan brengen. Ik mail via de CP van mijn vriend. Woon nu in Delft

Mijn Moeder woonde op nr. 44 en vertelde dat na de liquidatie haar broers snel het huis zijn uitgegaan omdat ze huiszoeking vreesde en dan meegenomen zouden worden. Ook is er een keer een verdwaalde kogel door het raam in een stoel geschoten. Deze was afkomstig van vliegtuigen die het rangeerterrein beschoten. Gelukkig is er niemand geraakt. Mijn moeder heet Marga van den Bergh.

loek van gerven

Annie Glastra

Ik woonde tot 1941 op de linneausparkweg 40 daarna op de hogeweg 40. Mijn vader is op dolle dinsdag beschoten vanaf het pleintje. Marietje Henneicken zat bij mij in de klas.Mijn vader had een lederhandel en zorgde voor onderduik adressen. Ik weet nog dat in de kelder van de wasserij op de linneausparkweg een joodse Mevrouw zat ondergedoken en ik moest wel eens wekfles bonen gaan brengen. Ik mail via de CP van mijn vriend. Woon nu in Delft

Philip Gazan

Flip Gazan

Henneicke heeft mijn Vader en vier andere joodse onderduikers uit ons huis aan de Fraunhoferstraat 2 weggehaald. Mijn Vader herkende hem als Wim, een Amsterdamse taxi chauffeur.
Hij sprak mijn Vader aan in het duits waarop mijn Vader hem verzocht zijn 'Moers Taal ' te spreken.
Vader is later dmv. de ondergrondse ontsnapt uit de Joodse Schouwburg en kort daarna werd Wim doodgeschoten. De andere onderduikers incl. een zes jarige jongen zijn niet terug gekomen.
Niet zo'n leuk verhaal.
Flip

Voor verdere info. contact.

Een bezoeker

wim Vlaanderen

Ik woonde op nr 81 in de linnaeusparkweg. Ik speelde op de stoep voor het huis die ochtend, Henneicke zei mij gedag voor hij op de fiets stapte. Dus ik ben de laatste persoon doe hem gesproken heeft. Ik zou graag in contact willen komen met wendy beenhakker(je mails komen terug) mijn e-mail is vlaanderenmei@hetnet.nl
Mijn oudere broers en zus weten veel meer over de familie Henneicke. Met zijn zoon wim heb ik tot zijn verhuizing (1948)veel opgetrokken.
MIjn zus vertelde mij dat ze zich verbaasde dat de kinderen van Henneicke plots de mooiste poppen in huis hadden en ze waren niet eens jarig . Zo had de zoon plotseling een speelgoedtrein compleet met rails in de woonkamer liggen. Zijn vrouw liep met een bontjas.
Al dit spul had Henneicke uit huizen van joden gestolen.

Een bezoeker

Jolanda

Wat een intersante verhalen staan hier,Ik was voor mijn zoon op zoek naar oorlogsverhalen voor zijn werkstuk, en besloot om de straat naam waar mijn moeder tijdens de oorlog heeft gewoont in te tikken op google,en kwam hier op deze site!Meteen mijn moeder op de hoogte gesteld en ga morgen voor haar op zoek naar het boek ,'Kopgeld. Nederlandse premiejagers op zoek naar joden, 1943' van Ad van Liempt ,Ook mijn moeder heeft veel verhalen over de Linnaeusparkweg tijdens de oorlog,morgen zet ik dat samen met haar op papier en hoop het binnenkort ook hier te kunnen plaatsen.Met vriendelijke groeten Jolanda

Een bezoeker

Bert Perk

Ik heb die man zien liggen. Een meter of twee stond ik bij hem vandaan. Ik zag inderdaad dat plasje bloed, dat uit zijn hoofd kwam, groter worden.
Toen hoorde ik een andere omstander zeggen dat het slachtoffer een tipgever was voor de Duitsers en ik dacht "wegwezen".
Ik ben schielijk doorgelopen en heb niet gewacht tot de politie kwam.

Ik was in die tijd 15 jaar en was op weg naar school. We waren ondergebracht in het gebouw van het GEB in de Tesselschadestraat en bij gebrek aan een vervoermiddel moest ik daar te voet heen.
Het hier beschreven tafereel was dus de inleiding voor mijn schooldag.

Die man daar, bloedend op de grond zie ik nog voor me. Het is een van de verschrikkelijke beelden die ik van die oorlog heb overgehouden. Misschien maakt het feit dat hij dat lot verdiend had, het hele verhaal nog wranger.

Visitor

Wendy Beenakker

Ik doe onderzoek naar de moord op deze heer Henneicke. Ik hoopte dat u mij misschien meer informatie kunt geven over deze liquidatie en daarbij misschien ook wat informatie over de schutter... Ik ben te bereiken op wendybeenakker@hotmail.com. Reageert u alstublieft.