Melkboeren en slagers

Verhaal nr. 3

Verteller: Joop Rijkenborgh
1 Fan

Hij trok het stuk vlees naar zich toe en gooide dat over zijn schouder.

De voormalige melkfabriek Sterovita op de Oranje Vrijstaatkade. Tegenwoordig is er een sportschool in gevestigd.

De voormalige melkfabriek Sterovita op de Oranje Vrijstaatkade. Tegenwoordig is er een sportschool in gevestigd.

Alle rechten voorbehouden

In de jaren ’50 van de vorige eeuw kwam de melkboer nog aan de deur. In het midden van zijn kar zat een grote houten bak waar boter, kaas en eieren in zaten en buitenop stonden melkbussen met koperen kranen. Zomers legde men witte molton hoezen over de melkbussen om de boel fris te houden.
Bijna iedereen bezat een zogenaamde melkstomer voor de losse melk. Dat was goedkoper dan flessen melk. Die stonden op de kar in ijzeren kratten samen met andere melkprodukten. 12 Flessen per krat. Zo’n krat moet loeizwaar zijn geweest. Op de Oranje Vrijstaatkade had je de Sterovita melkfabriek. Als kind vond ik het leuk om te zien hoe de melkauto’s met bussen melk af en aan reden. De bussen werden op een soort rolbank gezet en gleden dan zo de fabriek binnen. Daar stonden dan werklui met een hamer het deksel eraf te rossen en de melk in een gat te kieperen voor verdere verwerking. Het was er altijd een herrie van jawelste.

De slagerijen werden bevoorraad in ongekoelde vrachtauto’s met zeildoek. Onder dat zeildoek hingen de bouten, vol met blauwe stempels. Op de plaats van bestemming stapte de chauffeur, gekleed in een bloederige witte jas met capuchon, uit, liep naar het vrachtgedeelte en deed de capuchon over zijn hoofd. Dan opende hij het zeildoek en met een vleeshaak trok hij het stuk vlees naar zich toe en gooide dat over zijn schouder. Zo bracht hij het naar binnen. In de slagerij bleef het vlees soms nog een tijdje ongekoeld hangen. Als je geen elektrische koeling had gebruikte je staven ijs van ongeveer een meter lang en dertig bij dertig cm dik. Die kocht je bij een ijsmakersbedrijf. Ook banketbakkers e.d. maakten daarvan gebruik.
-------------------------
Voor verhaal nr. 4 uit deze serie ga naar:
Het Snoepje van de Week

Alle rechten voorbehouden

5874 keer bekeken

8 reacties

Voeg je reactie toe
Cor Bokkinga

Slagerij Klaassen

Als jochie van een jaar of 6-7 ging ik vaak met mijn moeder mee boodschappen doen in de buurt.

Je had er tal van kleine buurtwinkels, De Gruijter op de hoek van de Pres.Brandstraat en Reitzstraat, later werd dat (dacht ik) Simon de Wit? maar ook slagerij Klaassen op de hoek van de Reitzstraat en Christiaan de Wetstraat.

Als mijn moeder even moest wachten, op klanten die voor haar aan de beurt waren of op een bestelling die werd klaargemaakt, vroeg de slager vaak of de "kleine" een plakje worst wilde.

Nou, dat wilde ik maar al te graag, want de leverworst en vele andere producten waren overheerlijk.

Bij de trouwpartij van zoon Dirk zijn mijn ouders ook nog geweest, want blijkbaar had mijn moeder een speciaal plekje in het hart van de slagers mannen.

In mijn herinnering stond er links in de zaak, vlak naast de winkeldeur een levensgrote vrieskist die mijn ouders ooit nog een keer overgenomen hadden.

Iedere dag wanneer ik van de Joubertstraat, waar wij woonden, naar de Christiaan de Wetschool liep kwam ik langs de slagerij.

Wim Sonneveld zong het ooit zo mooi in zijn lied 'Het dorp', Ik was een kind en wist niet beter, dan dat het (n)ooit voorbij zou gaan".........

G blik

Vleesrijder.

Achter de zijlen hing het vlees niet.

Maar lagen de bouten z.g vv of av op rekken van de auto. Witte kieltjes bestonden nog niet maar waren groenachtig.

De bouten bleven meestal in de winkel hangen om verder te besterven en later te kunnen bewerken.

Ik ben zelf 3 jaar vleesrijder bij de firma 

M Boet geweest. ( vanaf 1968)

Alexandra

Van Asselt

In de Schalkburgerstraat zat een kruidenier A&O(Fam. van Asselt).Verderop in de Colensostraat zat ook een melkwinkeltje die gerund werd door de fam. Van der Stelt.Aan het einde van de Pretoriusstraat bij de middenweg zat ook een melkwinkeltje,kruidenier en die was vsn de fam.Bonder of Bonda.(Dit alles in de jaren 70).

Alexandra

Slagerij Klaassen

Op de hoek van de Reitzstraat Christiaan de Wetstraat zat Slagerij Klaassen.
Zoon Dirk hielp mee en soms werd er een halve koe naar binnen gedragen.Vlees werd nog ambachtelijk met de hand gesneden waar de klant bij was.Je kon zelf zeggen hoe groot of hoe klein de karbonaatjes moesten zijn.Ik kan me nog de geur herinneren als ik daar binnen kwam ondanks dat het meer dan 40 jaar geleden is. Ik kan die mensen,meneer Klaassen,zijn vrouw en zoon uittekenen als het moet.Ik was zelf destijds een jaar of 6 en heimelijk verliefd op Dirk,de zoon van de slager.Geen idee hoe oud hij was maar denk wel 15 jaar ouder dan ik.Jammer dat ik die mensen nooit meer gezien heb nadat ik er in 1977 ben verhuisd.

rita schouten

Re: Re: Sterovita melkprodukten

Wim van Gerven:
Anton van de Merwe:In de jaren 60 had de Sterovita een melkproduct dat de naam Milky Dilky droeg, dat was chocomel met sinas erdoor gemengd, maar ik kan daar niets meer over terug vinden. Als er iemand is die me kan helpen dan hoor ik dat graag.
De reclamecampanje bij de introductie van Milky Dilky luidde: "Ik vind Milky Dilky lekker!". Deze tekst stond geschreven op een doorzichtige zonneklep. Het hoofdbandje was gekarteld met gaatjes voor de juiste maat.

Weet nog wel dat het van die slanke hals flessen waren en gepasturiseerde melk was. mmmm, veel mensen vonden dat smerig, ik niet vind het nog steeds lekkker in Duitsland is het nog steeds die melk. Mijn Oma kookte die melk voor in de koffie, mmmm. Wij zeiden altijd Sterovita 7

Wim van Gerven

Re: Sterovita melkprodukten

Anton van de Merwe:
In de jaren 60 had de Sterovita een melkproduct dat de naam Milky Dilky droeg, dat was chocomel met sinas erdoor gemengd, maar ik kan daar niets meer over terug vinden. Als er iemand is die me kan helpen dan hoor ik dat graag.

De reclamecampanje bij de introductie van Milky Dilky luidde: "Ik vind Milky Dilky lekker!". Deze tekst stond geschreven op een doorzichtige zonneklep. Het hoofdbandje was gekarteld met gaatjes voor de juiste maat.

Anton van de Merwe

Sterovita melkprodukten

In de jaren 60 had de Sterovita een melkproduct dat de naam Milky Dilky droeg, dat was chocomel met sinas erdoor gemengd, maar ik kan daar niets meer over terug vinden. Als er iemand is die me kan helpen dan hoor ik dat graag.