Een ouwe kachel en Berliner bollen

Verhaal nr.7

Verteller: Joop Rijkenborgh
1 Fan
Transvaalbuurt

Bij de koffie, bij de thee, neem je een Berliner bolletje mee.

 Een ouderwetse kolenhaard met kolenkit.

Een ouderwetse kolenhaard met kolenkit.

Alle rechten voorbehouden

Na de oorlog was mica niet meer te koop. De raampjes van onze oude haard waren daarom met metaal dichtgemaakt door een broer van mijn moeder die bij Werkspoor werkte. Toen de kachel vervangen moest worden werd er een oud-ijzerhandelaar naar bovengehaald en over de prijs onderhandeld. Mijn vader die vond dat hij veels te weinig voor dat oude ding kreeg zei tegen die man: “Weet je wat. Als jij op straat gaat staan dan gooi ik hem naar beneden en vang jij hem maar op”. Gelukkig is dit niet gebeurd.

Op het Krugerplein had je de drukke manufacturenwinkel van “Overste“. Iedereen kocht daar ondergoed, tafellinnen, beddengoed, dekens, handdoeken, washandjes, breiwol en naalden.

Er kwamen ook muzikanten in de straat: de orgelman, mannen in Volendams kostuum en een dikke man met een stem als een kanon. Heel apart was de piano bovenop een bakfiets zonder houten bekleding, waarop werd gespeeld door een magere man. Zijn maat speelde viool en samen speelden ze de de sterren van de hemel.

Soms reed er een man met Berliner bollen op een bakfiets door de straat. Ik had een antipathie tegen die naam. Hij had een versje dat klonk zo: “Berlinerbol, wat zijn ze fijn. Bij de koffie, bij de thee neem je een Berliner bolletje mee”.

’s Avonds kwam de zuurman langs met joods zuur. Heerlijk was dat.

Op vuilnisbakkendag verscheen er eerst een vuilnisman met een ratel om te waarschuwen dat het huisvuil buiten gezet moest worden terwijl de schillenman wekelijks langskwam om voedselresten op te halen voor zijn beesten. Het was waarschijnlijk een boer uit de omgeving van Amsterdam.

Mattenkloppen op straat mocht alleen ‘s ochtends op bepaalde tijden. Zo’n mat werd dan over een houten trap gehangen en dan maar rammen terwijl wolken stof eruit vlogen.
-----------------------------

Voor verhaal nr. 8 uit deze serie ga naar:
De ronde van Transvaal en ander vermaak

Alle rechten voorbehouden

4453 keer bekeken

Bekijk meer afbeeldingen

 In de jaren 60 van de 20e eeuw kon je je tapijt ook laten kloppen door een tapijtenklopdienst.

In de jaren 60 van de 20e eeuw kon je je tapijt ook laten kloppen door een tapijtenklopdienst.

Alle rechten voorbehouden

11 reacties

Voeg je reactie toe

Pretoriusstraat

Op nr. 37 was de drukke manufacturen-winkel van de -in de straat  wereldberoemde-  'juffrouw van Dam'. Zij verkocht de allereerste nylonkousen en pracht ondergoed en ....

Peter van Oerle

Stoofvlees of snert

Toch had het wel wat die kachel. En de pan stoofvlees of snert die er op stond te pruttelen. Wij woonden op 1 hoog kramatweg. Ik ging een keer op de kolenzolder de kolenkit vullen en toen sloeg de zolderdeur dicht. Geen kruk aan de binnenzijde en geen raam. 3 uur later werd de deur weer geopend. Voor een 6 jarige waren het spannende uren.

Nel Hoogvliet

Paul Vlaanderen

Weet dat er na de oorlog ik ben van 46 bij mijn Opoe thuis ook zo n kachel was met mica maakte ze schoon met koude thee zo gezellig rood gloeiend na in de Tijl gewassen te zijn mocht ik later in pyama naar het hoorspel Paul vlaanderen luisteren met een kussen voor de kachel op de grond en de bonte dinsdag avond trein zo gezellig met warme melk voor het slapen ga mooie tijd. 

Raymond Boffin

Schitterend verhaal

Schitterend verhaal, ik herken dat helemaal, zo ging dat in die tijd, in die tijd kwamen ook zomers de boeren langs de straat, met gevlochten mandjes vol aardbeien, kersen , pruimen , appels en peren., en vergeet ook niet de voddenkoopman.

Jack

Berliner bollen en mica

Of het dezelfde man was weet ik niet maar in de Ruyschstraat kwam er ook een berlinerbollen man langs op een bakfiets.

Hij stond op zondag altijd bij de bioscoop National in de Linnaeusstraat. Ik heb het over de jaren 58/62.

Hij verkocht ook mussolientjes.

Overigens wij hadden in de jaren 50/60 nog mica als kachelruitjes afgedicht met asbestkoord. Ik mocht de ruitjes altijd schoonmaken met watten en koude thee.

 

 

 

Klopt helemaal Het was Piet Schouten uit west , de familie kan ik

Re: Bolletje Bol...

Ouwe Jelle:
VOOR OUWE JELLE..GEEN BOLLETJE BOL!!!
Zijn karretje was net een aquarium, vol met lange dunne broodjes, met daarop van dat stijve slagroom. Ja die bedoel ik"Bolletje Bol"! Ik vond het altijd onsmakelijk en heb er ook nooit een gegeten! Maar waarom dan niet, Ouwe Jelle? Nou dat zal ik jullie vertellen! Ik vond hem maar een vreemd mannetje, en juist dit trok mij dus wel aan. Want waar keek ik het eerst naar...zijn neus ! Daar stak menig haartje uit, en aan minstens een zo'n dik haartje zag ik dan altijd weer 'n glanzende druppel neusvocht langzaam dikker worden! De volgende klant zag niet wat ik zag. De inmiddels te zware druppel, viel bij de beweging van de venter precies op de room van het voor anderen heerlijke lange broodje! Meestal bleef ik in de nabijheid van de koper om te kijken hoe deze zijn lekkernij naar binnen werkte. En op zijn laatste stukje kauwende, vertelde ik hem van die dikke druppel, en toen moest hij kotsen, en ik maken dat ik weg kwam!!..Zo..Ouwe Jelle gaat maar weer liggen...

Jaap Snoek

Berliner bol

Ik woonde in de Riouwstraat en ook bij ons kwam dat mannetje met zijn karretje met bollen. Mijn vrienden en ik hadden dan de grootste lol als wij hem zover wisten te krijgen dat hij zijn karretje liet staan en achter ons aan kwam omdatwij hem uitscholden voor kindje uit de bedstee,het werkte als volgt,een van ons(ik dus omdat ik door mijn handicap moeilijk kon lopen) verstopte zich in een portiek en de andere begonnen te schelden en van die klitten te gooien op zijn alpinopetje die hij op had,als hij dan achter de jongens aan ging kwam ik uit het portiek opende de klep pikte zo veel mogelijk bollen en gouw weer terug het portiek in,de jongens renden de Riouwstraat door de hoek om naar de Insulindeweg rechtsaf de Sumatrastraat in en dan weer rechtsaf de Riouwstraat in,het bollenmannetje had de achtervolging dan al opgegeven en was verder gegaan met zijn karretje,wij zaten inmiddels te smullen in het portiek. Als ik hier lees hoeveel bollen er ook door andere jongens gepikt zijn krijg ik alsnog wroeging want volgens mij heeft hij dan toch weinig of niks kunnen verdienen maar ja als kind sta je daarbij natuurlijk niet bij stil

Ouwe Jelle

Bolletje Bol...

VOOR OUWE JELLE..GEEN BOLLETJE BOL!!!
Zijn karretje was net een aquarium, vol met lange dunne broodjes, met daarop van dat stijve slagroom. Ja die bedoel ik"Bolletje Bol"! Ik vond het altijd onsmakelijk en heb er ook nooit een gegeten! Maar waarom dan niet, Ouwe Jelle? Nou dat zal ik jullie vertellen! Ik vond hem maar een vreemd mannetje, en juist dit trok mij dus wel aan. Want waar keek ik het eerst naar...zijn neus ! Daar stak menig haartje uit, en aan minstens een zo'n dik haartje zag ik dan altijd weer 'n glanzende druppel neusvocht langzaam dikker worden! De volgende klant zag niet wat ik zag. De inmiddels te zware druppel, viel bij de beweging van de venter precies op de room van het voor anderen heerlijke lange broodje! Meestal bleef ik in de nabijheid van de koper om te kijken hoe deze zijn lekkernij naar binnen werkte. En op zijn laatste stukje kauwende, vertelde ik hem van die dikke druppel, en toen moest hij kotsen, en ik maken dat ik weg kwam!!..Zo..Ouwe Jelle gaat maar weer liggen...

ans

berinebol

ik wil even reageren,die berlinerbol kwam ook bij ons in de straat BALISTRAAT INDISEBUURT ,berlinebol berlinebol lekker bij de koffie lekker bij de thee wil je je vrouwtje eens trakteren moet je een berlinebol proberen en als je als kind riep kindeke uit de bedstee kwam hij je achterna,bij ons ging het verhaal dat hij in een bedstee was geboren

andre duits

kindje uit de bedstee!

beste hr. kastelijn,berlinerbol kwam ook bij ons langs in het centrum(nieuwendijk) en het zelfde liedje pesten.het verhaal ging zijn moeder stopte hem veel in de bedstee,alsie verveelend was.dus riepen wij,kindje uit de bedstee!!en dan ook een bol te pikken. was in de 50er. jaren. ik ben andre duits.

willy kastelijn

berlinerbol

ja ook ik kon die man we pesten hem als die langs kwam hij riep berlinerbol berlinerbol lekker bij de koffie lekker bij de thee neem een berlinerbolletje mee en dan riepen wij wil je je vrouwtje dan tracteren moet je zn vies ding proberen en dan kwam hij ons achterna rennen en dan pikte iemand anders een paar bollen ik woonde in de kraaipanstraat en ik ben willy kastelijn
ik heb in die buurt gewoond vanaf 1948 tot 1969