Met de witte vlag verhuizen

Verteller: Stien Kriger
Auteur: Brenda Wokke

De meisjes kwamen van wel 600 kilometer uit de omtrek hier naar toe.

 1e Oosterparkstraat, 2004, abortuskliniek Wong

1e Oosterparkstraat, 2004, abortuskliniek Wong

Alle rechten voorbehouden

Op een gegeven moment kreeg ik last van reuma. De dokter zei, "Als je zo doorgaat zit je over een aantal jaren in een rolstoel." Dat was in 1970. Daarna ging ik werken bij abortuskliniek Wong op Oosterpark nummer 59. Ik werd hoofd van de kantine. Als ik begon te werken om acht uur, dan stonden er al bussen te wachten. De meisjes kwamen van wel 600 kilometer uit de omtrek, uit Spanje, Duitsland, Frankrijk en België. Ze hadden er dan al een hele reis opzitten. Onderweg naar mijn werk had ik al boodschappen gedaan en begon ik broodjes met uitsmijters te maken. Op een dag werden er wel 110 tot 120 abortussen gedaan. Er kwamen ook hele jonge meisjes van 12 en 13 jaar oud. Hier in de buurt was ook eens een meisje van 12 jaar dat zwanger was. Na een tijdje bleek dat haar vader dat had gedaan. Toen dat uitkwam werd dat in de buurt niet gepikt. Die man werd net zolang gepest totdat ze gingen verhuizen. Op de dag van de verhuizing hingen alle huizen een witte vlag uit, een laken of zoiets. We noemden dat met de witte vlag verhuizen. Ja, dat gezin is toen weggepest.

Alle rechten voorbehouden

3435 keer bekeken

Een bezoeker

Anneke Thijsse

Ik ben geboren in 1947 en ik heb tot 1953 met mijn ouders, broertje, grootouders en tante op het adres Oosterpark 59 gewoond. Mijn grootouders (en mijn vader en tante) woonden er vanaf eind jaren '20. Het huis was eigendom van mijn grootvader.
Wat ik mij als kind herinner zijn het wolwinkeltje in het pand naast ons huis en "de mevrouw van het wolwinkeltje", die vaak over de schutting met ons een praatje maakte. Op nummer 60 woonde een arts dokter Händel - die 2 kinderen had van dezelfde leeftijd als mijn broerjte en ik en waarmee we dan ook iedere dag speelden. We mochten niet alleen op straat, want het Oosterpark was een drukke weg. In het Oosterpark zelf gingen we overigens vaak wandelen en mijn favoriete bezigheid was madeliefjes plukken.
Mij staat bij dat het pand nr 59 na onze verhuizing een tijdlang een bejaardentehuis is geweest. Daarna werd het dus een abortuskliniek.
Na mijn middelbare schooltijd heb ik in Amsterdam gestudeerd en ook in Amsterdam een baan gevonden. Ik woonde toen echter in West en Zuid en sedert '80 woon ik in Amstelveen. Ik ben dan ook niet vaak terug geweest in de buurt waar ik als kleutertje gewoond heb. Ik bewaar echter goede herinneringen aan dat grote huis en aan de buurt.