Goede buren

Ik dacht dat ik Amsterdam net zo zou aantreffen als mijn stad Tanger in Marokko. Ik schrok dus toen er buiten heel veel sneeuw lag en het heel erg koud was. Mijn man werkte en mijn buren op twee hoog, namen mijn vier kinderen in het begin altijd mee naar de basisschool. Ik bleef toen alleen thuis. Ik had een hele goede band met mijn buren. Regelmatig dronken we koffie bij elkaar, natuurlijk met een koekje. Het waren hele, hele leuke buren. Ik heb de Nederlandse taal ook van mijn buren geleerd. Bij elkaar thuis, leerde de buurvrouw mij Nederlandse woorden zoals sinasappel of bloemen. Een keer zag de buurvrouw mij de was doen met de handen. Dat had ik altijd zo gedaan! Mijn buurvrouw haalde daarna altijd mijn was op en waste het bij haar thuis in de wasmachine. Ook ging ze het wasgoed voor me strijken en gaf het netjes opgevouwen aan mij terug. We gingen ook regelmatig samen uit in hun auto, naar hun tweede huis in Eindhoven. Ze hadden daar een hele grote tuin waar mijn kinderen veel plezier hebben gehad. Mijn buren hebben mij een keer verrast met mijn eerste verjaardag in Nederland. Ik werd 25 jaar. Dit vergeet ik nooit van mijn leven. Ik heb ook ontzettend veel cadeaus gekregen. In het begin van mijn tijd in Nederland voelde ik me eenzaam, dankzij mijn goede buren in de Oosterparkstraat en anderen ben ik gelukkig met mijn gezin in Nederland. Nu kan ik niet zonder Amsterdam. Ik hou van Amsterdam! Ik heb hier mijn goede vrienden en bezigheden. Als ik in Marokko ben, kan ik niet wachten tot we weer snel terug zijn in Amsterdam…