Gat in het dak

Verteller: Rondje Oost, DSC00565 (800x600) Anneke Koehof
1 Fan
Indische Buurt

Plotseling zag ik boven mijn hoofd een groot donker gat.

Trouwfoto van Mary van Groen vanuit de woning van mevr. De  Hooijer Met dank aan Mary voor de trouwfoto uit 1956!

Trouwfoto van Mary van Groen vanuit de woning van mevr. De Hooijer Met dank aan Mary voor de trouwfoto uit 1956!

Alle rechten voorbehouden

Ik lag in mijn opklapbed en voelde over mijn hele lichaam kippenvel, want plotseling zag ik boven mijn hoofd een groot donker gat en dat gat had er nooit gezeten! Wat had dit te betekenen? Was er iemand in mijn zolderkamertje geweest om een gat in het plafond te zagen? Zat er daarboven een enge kerel naar mij te loeren?

Toen mijn ogen gewend waren aan de donkere ruimte, keek ik tegen de binnenkant van het pannendak aan. Ik hoorde geritsel en zag vogelnesten of overblijfselen daarvan en ik wist zeker dat er muizen zouden zitten. Ik wist niet waar ik banger voor moest zijn, voor de muizen of voor die enge kerel.

Omdat ons huis in de Baweanstraat maar twee slaapkamers had en ik te groot werd om met twee broers op een kamer te slapen, had mijn moeder een zolderkamertje voor me gehuurd bij mevrouw De Hooijer, de buurvrouw van twee hoog. Mevrouw De Hooijer was van Duitse origine en woonde boven ons zo lang ik me kon herinneren. Ze was getrouwd met een machinist op de Rijnvaart, die zelden thuis was. Vaak had ze gasten in huis, schipperskinderen, meestal meisjes, waarmee ik speelde. Er is zelfs een meisje, Maria Groen,  vanuit haar huis getrouwd. Bij de woningnood van toen was dat heel normaal.

Natuurlijk durfde ik geen oog dicht te doen met dat gat boven mijn hoofd, ik rustte niet voordat mijn vader het had gerepareerd. Maar hoe het er ineens was gekomen? Het had die dag gestormd, terwijl ik het raam had laten openstaan. Door een windvlaag was het verborgen luik als het ware omhoog getild. Er hadden daar in de oorlog drie mannen verborgen gezeten, die hun eten (als het er was) en drinken door het luik kregen. Bij een razzia zouden ze over het dak kunnen wegvluchten. Het was heel knap gemaakt, want hoe vaak had ik niet naar het plafond liggen staren zonder ook maar iets van een luik te ontdekken...

Eén ding staat vast: mevrouw De Hooijer deugde!

 

 

lees ook :  Een slagerij in de slaapkamer

Alle rechten voorbehouden

3449 keer bekeken

Bekijk meer afbeeldingen

 Baweanstraat, hoek Karimatastraat. <br />Mijn zolderkamertje was de middelste van de drie in de Baweanstraat.

Baweanstraat, hoek Karimatastraat.
Mijn zolderkamertje was de middelste van de drie in de Baweanstraat.

Alle rechten voorbehouden

4 reacties

Voeg je reactie toe
Henny Meerdink

Wie was de echtgenoot van Mary?

Kan iemand mij de naam van de echtgenoot geven? Ben ik echt benieuwd naar.

 

hartelijke groet, Henny Meerdink

Anneke Koehof

Gat in het dak.

Onderstaande twee reacties zijn niet van mij, maar van Mary (Maria) van Groen.

Ze overleed helaas in 2015.

 

Anneke Koehof

Anneke Koehof

gat in het dak

Mary (Maria) van Groen (1939 - 2015) schreef :

Mevr Eva Rosina de Hooijer Faust was een hele lieve vrouw. Ik heb tot mijn trouwen 7 jaren bij haar in huis mogen wonen. Zij ging heel goed om met de Familie Bart Swart, die op 3 hoog woonde. In de oorlog deelden zij samen wat ze hadden en wij noemde haar Tante Eva. Wij woonden toen in de Niasstraat. Zij kwam heel veel bij ons en wij als kinderen verheugden ons altijd erg op haar komst. Later is mijn jongst zus naar haar vernoemd, nu kijk en lees ik nog vaak haar verhalen en kom heel veel bekende plekken van Oost tegen. 

Als zij met de Boot een vakantie reis meeging, dat mocht toen 1 Reis per jaar, was zij heel vaak bij ons te gast. Ze was gek op kinderen, al had zij er zelf helaas geen. 

Zij hielp mijn moeder met van alles en nog wat, breidde zelfs op een ronde pen vlug kleertjes voor ons.

Als het mooi weer was, zaten ze gezellig op de luiken voor de stuurbrug.  Haar Man was de Machinist bij ons aan boord, zo is die band ontstaan.

Later mocht ik bij haar komen wonen en heb het er prima naar mijn zin gehad, zo kon ik werk zoeken en sparen voor mijn uitzet, boven op zolder, die zelfde zolderkamer waar Anneke het over had.

Er stonden twee grote kisten, waar ik mijn verworven spulletjes netjes in opborg  en heb ook nooit, als ik in de oorlog bij haar kwam, ook maar iets van de Onderduikers vernomen, wat logisch is.

Later heeft zij het mij allemaal verteld en uitgelegd, hoe dat gat zijn waardevolle dienst heeft gedaan, waar de familie B Swart bij zat,  het is haast onmogelijk je voor te stellen hoe dat allemaal in zijn werk is gegaan.

Door  hun eigen leven toch maar in de waagschaal te stellen, terwijl ze op straat vaak voor ROTMOFFIN  werd uitgemaakt maar ik kan mij heel goed voorstellen dat Anneke schrok en hem heeft geknepen.

Anneke Koehof

de tijd vliegt voorbij//

Mary (Maria) van Groen schreef :

Anneke
Net heb ik jouw verhaal ontdekt en onze trouwfoto, leuk hoor!
Mijn ouders waren met de boot wel binnen, maar de boot lag naast een zeeboot te laden, ja het werk moest nu eenmaal doorgaan he, en daar kun je moeilijk de familie op en af van laten klauteren over een touwladder. 
Nu vond Mevr de Hooijer het prachtig als wij dan bij haar vandaan naar het stadhuis zouden gaan.
Als ik de foto nog eens goed bekijk ,zie ik de volgauto,s met de familie erin nog op ons staan wachten en het fijne was, de hele week had het flink geregend en laat de zon nu schijnen toen ik 's morgens wakker werd!
Mooier kon het niet. en wat waren wij gelukkig!