Betondorp: net een dorp !

Verteller: Lex van Hulsen
Betondorp

De vierde dag kon ik eindelijk met een schone auto naar mijn werk.

De Ploegstraat waar Lex sinds 1992 woont De Ploegstraat waar Lex sinds 1992 woont. (foto Jo Haen, januari 2010) Foto: Jo Haen, januari 2010

De Ploegstraat waar Lex sinds 1992 woont De Ploegstraat waar Lex sinds 1992 woont. (foto Jo Haen, januari 2010) Foto: Jo Haen, januari 2010 Door: Jo Haen - van Langen

Alle rechten voorbehouden

Wij woonden nog maar pas in de wijk toen ik de auto wilde wassen. Bij mijn werk draaide ik nog avonddiensten en daarom kon ik dit karweitje mooi op een ochtend doen.

De eerste keer kwam ik bij de schuur om de spullen te pakken. Plotseling hoorde ik iemand zeggen: "Bevalt het u hier in Betondorp?" Een oudere bewoner kwam met deze vraag. Dit was het begin van een gesprek over het wonen in Betondorp. Verder kreeg ik te horen dat hij bij de brandweer had gewerkt en dat zijn gezondheid niet meer zo was als vroeger, omdat hij een gaatje ergens in zijn hart had. Het praatje duurde tot lunchtijd. Geen auto gewassen, dan maar morgen.

De volgende ochtend stond ik bij de auto, toen een buurman uit de
Gaffelstraat mij aansprak. Geen gezondheidsproblemen, maar deze man had vroeger bij een operakoor gezeten. Dit demonstreerde hij door het zingen van een aria. Er werd weer verder gekeuveld over allerlei zaken en het werd weer lunchtijd. Weer niet aan het wassen toegekomen, dan morgen maar.

Dag drie wilde ik weer met de werkzaamheden beginnen toen ik hoorde: "Hé buurman!" Mijn buurman die schuin beneden ons woonde. Trots vertelde hij mij, dat hij met zijn auto naar Schagen was gereden. Een normale zaak, maar ik besefte mij plotseling, dat hij niet kon lezen en schrijven. De wegwijs borden kon hij natuurlijk niet lezen. En weer praten en weer geen auto gewassen. Dan morgen maar.

Dag 4: niemand sprak mij aan en toen kon ik eindelijk met een schone auto naar mijn werk!

Dit is een van de vele verhalen die opgehaald zijn tijdens het project 'Ouderen herinneren in Oost' waarin ouderen uit Betondorp eind 2009 onder begeleiding herinneringen ophaalden in het Brinkhuis. Met dank aan het OranjeFonds voor het mogelijk maken van dit project.

Alle rechten voorbehouden

2415 keer bekeken

Bekijk meer afbeeldingen

Lex in het Brinkhuis tijdens het project Verhalen vertellen van vroeger Lex in het Brinkhuis bij het project Verhalen vertellen van vroeger. (foto AHM) Foto: AHM, december 2009

Lex in het Brinkhuis tijdens het project Verhalen vertellen van vroeger Lex in het Brinkhuis bij het project Verhalen vertellen van vroeger. (foto AHM) Foto: AHM, december 2009 Door: Jo Haen - van Langen

Alle rechten voorbehouden
Het Brinkhuis in Betondorp (foto Jo Haen, januari 2010)

Het Brinkhuis in Betondorp (foto Jo Haen, januari 2010) Door: Jo Haen - van Langen

Alle rechten voorbehouden
Sieds van der Ploeg

Het Zuiivelplein

De verschillende pleinen in het dorp hadden een eigen funktie. Dan heb ik het wel over de jaren dertig. Ik woonde op het Zuivelplein en daar was één keer per jaar een soort knikkerfeest. Het was er een drukte van belang. Je b.w.v.s. over de hoofden lopen.
"Wie pikt er op mijn stuiter!" riep je dan.
De Brink was meer voor boodschappen.

(Tikken gaat mij moeilijk af. Te oud. Sorry)