Saskia kwam in het tweede jaar in onze klas van Juffrouw Ottersberg op de Watergraafsmeerschool. Saskia was het mooiste meisje van de klas en was mijn Grote Liefde, zoals zij de Grote Liefde was van alle jongetjes in de klas. Haar schoonheid ging gecombineerd met het gracieuze van haar moeder Greet en ze had iets heel bijzonders: ze zat op ballet. Dat maakte haar tot de koningin van de klas. Op alle schoolfoto’s is te zien dat zij altijd het middelpunt was. Ze staat altijd in het midden met de anderen om haar heen.
Ik was een astrantig ventje en brutaal als de beul, nergens bang voor en kon vechten als de beste. Ik was de koning van de klas en mijn vriendjes Roeltje, Robbie en Appie waren mijn manschappen. Niemand kon tegen ons op. Aangezien koningen en koninginnen nu eenmaal bij elkaar hoorden, hoorden Saskia en ik bij elkaar. Dat was vanzelfsprekend. Saskia was 'van mij'. En als iemand dat even vergat werd hij of zij daar hardhandig aan herinnerd.
Zo kwam in onze klas een jongetje, Anne Wagenaar, zoontje van de apotheker aan het Oosterpark. Een zacht type met blonde, golvende lokken. En met een meidennaam: Anne!! Dat moest wel goed fout zijn. En dat bleek! Want in het speelkwartier begaf Anne zich naar de kring meisjes rond Saskia en begon, tot onze ontzetting, een beetje met Sas te flirten! Ongehoord! Toen om twaalf uur de school uitging, namen Roeltje, Robbie, Appie en ik de onverlaat tussen ons mee naar een stil laantje. Daar kreeg hij te verstaan dat hij verre moest blijven van Saskia. En om de waarschuwing kracht bij te zetten werd Anne wat heen en weer gegooid en vielen er enkele klapjes. Saskia heeft nooit geweten waarom Anne na zijn eerste poging, zich nooit meer in haar nabijheid vertoonde.
Na de lagere school gingen Saskia en ik naar de 3-jarige HBS-B op de Polderweg. We fietsten elke dag op en neer. Na een jaar was dat afgelopen, ik moest naar het Comenius Lyceum in Amsterdam-Zuid. Een jaar later verhuisden we wel allebei naar de Senefelderstraat. Wij woonden in het laatste huis aan de ene kant en zij in het laatste huis aan de andere kant. Af en toe kwamen we elkaar tegen en zij kwam ook wel bij ons over de vloer. En zo groeiden onze wereldjes uit elkaar. Na de HBS-B volgde zij de lerarenopleiding. Zij werd, net als haar moeder, onderwijzeres. Na enige tijd stopte ze met het professionele ballet (Scapino). Ik ging naar de Nederlandse Filmacademie en werd filmmaker, provo en later hippie. Toen ik hoorde dat ze getrouwd was, vond ik dat groot verraad!
