Als je vader zat te ontwerpen, schetste ik alles na wat in de kamer stond. We waren toen nog niet getrouwd. Daarna is het tekenen blijven liggen tot na mijn pensionering in 1991. Jij en de andere kinderen gaven mij die dag een volledige schildersuitzet. Nou, toen moest ik wel.
Na een tijdje thuis te hebben gewerkt met Dicky,een vriendin, gingen we samen een schildercursus volgen bij 'De Werkschuit'*. Met veel plezier ging ik naar die oude school aan de Mauritskade. In dat ‘ruige’ Amsterdam!
Ik vond het heerlijk bij 'De Werkschuit'. De sfeer was er zeer ontspannen en er werd prettig les gegeven. Jong en oud ging er heel goed samen. Als het mooi weer was, zei de docente: ‘Kom op, pak je spullen, we gaan naar het Oosterpark’. Daar werkten we aan vaste tafels met banken, zó aan de waterkant. Ik heb daar een heel mooie boom getekend; met veel blaadjes. Die heeft op de Mauritskade in de gang gehangen maar daarna heb ik hem nooit meer gezien. Ongeveer een jaar later verhuisde ik naar Purmerend waardoor de afstand naar de Mauritskade me te ver werd.
In Purmerend ben ik doorgegaan met schilderen. Ik trof een goede lerares met wie het klikte. Ze vond dat ik meer uit mijn hoofd moest werken maar ik schilderde liever oude meesters na. Eén van de keren dát ik iets uit het hoofd maakte, werd ik meteen genomineerd! Dat was in 1996 voor Talens Palet, de wedstrijd voor amateurschilders en -tekenaars die eens in de drie jaar wordt gehouden. Ik hoop nogeens mee te doen!
*De Werkschuit heet nu MK 24( Mauritskade 24); tussendoor heette het: SKVA, Kunst en Co en Kunstweb.
