Mijn vroegste herinneringen beginnen in de Eerste van Swindenstraat 87 op 1-hoog boven de toenmalige schoenenwinkel van Van Haren, in de zomer. 's Zaterdags werden aan het uigeklapte zonnescherm reclameballonnen bevestigd met: een rood mannetje van schoenzool op gele ballon. Die werden 's avonds vaak vergeten bij het ophalen en zodoende konden wij zondagsmorgens โballonnen plukkenโ. De winkel was aan de achterkant uigebouwd en wij hadden dus een afgeschermd platje met een schuurtje erop. Zo kon ik veilig buiten spelen. Op 2-hoog zat de familie Leek, van babykleding โDe Ooievaarโ op nummer 89. Mij broer was toen 5 of 6 jaar. Hij kon zich Sinterklaas op het dak nog wel voorstellen, maar vroeg zich wel af hoe hij met paard toch die grote sprong van Jamin (op de hoek van de Dapperstraat) naar Nooy aan de overkant kon maken. Ik speelde toen op straat met Veronica, zij woonde op 3-hoog boven De Ooievaar. Ik kreeg altijd een standje omdat ik haar โFronikaโ noemde. Met boodschappen doen, wilde ik altijd bij de crรจche kijken. Ik wist toen nog niet dat ik daar later stage zou lopen en na mijn examen als kinderverzorgster heb ik gewerkt als badjuffrouw. Alle kinderen moesten eenmaal per week in het bad. Op 1 Mei 1940 verhuisden we naar Betondorp.
Ballonnen plukken
โs Avonds vergaten ze de reclameballonnen.

De Eerste van Swindenstraat in 1938 van Pontanusstraat naar Linnaeusstraat.
Foto: Beeldbank Stadsarchief Amsterdam
3444 keer bekeken
Bekijk meer afbeeldingen

Met boodschappen doen wilde Wil altijd bij de crรจche kijken. Ze wist toen nog niet dat ze daar in 1954 stage zou lopen (Foto: 1954 stage)

1954: stage lopen in de crรจche in de Eerste van Swindenstraat: "ik weet niet meer op welk nummer het zat, maar wel dat het in het midden zat, tussen de kerk en Jamin in."