Oorlogsjaren in de Javastraat

Indische Buurt , Javastraat
Muiderpoortstation Wils vader werkte bij het Muiderpoortstation (foto: 1941 station gezien vanaf het Oosterspoorplein).

Muiderpoortstation Wils vader werkte bij het Muiderpoortstation (foto: 1941 station gezien vanaf het Oosterspoorplein).

Alle rechten voorbehouden

Op 4 April 1944 werden we 's morgens om een uur of vijf wakker gebonkt en geschreeuwd. Mijn moeder was net bezig een plak koek op mijn vaders arm te binden, een oud Twents gebruik bij een jarige. Vader moest om 6 uur op zijn werk bij de spoorwegen zijn. Het was een inval van de bezetter met een Nederlandse helper om alle papieren die ze vonden te vertalen. Ik zat helemaal verstijfd van de schrik vanuit m'n bed dat allemaal te bekijken. Ze dachten bij ons kostgangers (onderduikers) te vinden. Die waren er wel geweest, maar de laatste was juist 1 April naar een ander adres geplaatst. We hadden zelf namelijk niet meer genoeg te eten. Mijn vader werd meegenomen naar de Weteringschans. Maar is, heel uitzonderlijk, na drie weken weer vrij gelaten. We hebben veel geluk gehad.
Mijn ouders zaten op 16 September bij de buren op nummer10 naar de Engelse zender op de radio te luisteren toen vanuit Londen de spoorwegstaking werd bevolen. Mijn vader zei meteen: "ik ga niet meer naar huis, ze hebben al mijn gegevens. Morgen staan ze weer bij ons op de stoep." Kort daarna deed het verhaal de ronde dat, wanneer ze de stakende spoorman niet thuis vonden, ze de vrouw en kinderen meenamen. Zodoende is de hele familie ondergedoken en kwam ik weer in mijn oude straat, de Eerste van Swindenstraat te zitten. Twee huizen verder, bij de tassen- en lederwarenzaak van De Boestert zat mijn vader. Ik mocht dat niet weten, want ik zou het in mijn onschuld wel eens kunnen verklappen. De mensen die nu in deze straten en trappenhuizen lopen en wonen weten niet wat zich daar ooit heeft afgespeeld. Eind December, toen de bezetter niet meer zo op spoormensen jaagden, zijn we allemaal weer naar de Javastraat terugegaan. Mijn broer en ik zijn toen nog met een kindertransport naar Friesland gebracht waar wij de bevrijding hebben meegemaakt. Maar wij waren op tijd terug om met de straatfeesten in de Indische buurt mee te doen.
Een poos na het overlijden van mijn moeder is mijn vader hertrouwd en zijn wij naar West verhuisd.

Alle rechten voorbehouden

2882 keer bekeken

3 reacties

Voeg je reactie toe
null

Herman Heupperman

Beste Jasper.
Vandaag 12 jan.2009 je reactie gelezen op het verhaal van Wil Andrea-Westendorp.
Ik ben in febr.1945 met een binnenvaartschip van Amsterdam naar Friesland vervoerd.
Al jaren zoek ik wat meer informatie over hoe dat allemaal precies is gebeurd en door wie e.e.a is georganiseerd.
Reacties graag naar heupperman@zeelandnet.nl

Een bezoeker

Karel Nickel

Misschien hebben wij wel in dezelfde vrachtauto gezeten, het was toen hongerwinter wij woonde toen in de Baweanstraat, wij zijn ook in die periode naar Friesland geëvacueerd, mijn zusje was toen 5 en ik 13 jaar.
Wat ik me nog herinner was dat we 's nacht hadden gereden en dat op de voorspatborden een gewapende militair zat. De vrachtauto was beladen met goederen en een aantal kinderen. 's Morgens heel vroeg (het was nog donker) werden we bij het plaatsje Dronrijp uitgeladen. Daar werden we bij een familie ondergebracht. Een voordeel was toen dat onze distributiekaarten bij onze ouders in Amsterdam bleven. In Friesland hebben wij in april de bevrijding meegemaakt.

Een bezoeker

Jasper

Mij opa heeft vroeger kinderen vervoerd met een binnenvaartschip. Hoe bent u naar het noorden gekomen? Mijn opa zoekt die mensen van vroeger.