De Reünie in 1986
In 1986, de school bestond toen 60 jaar, werd een reünie georganiseerd. Onze klas staat op deze foto er jammer genoeg niet helemaal op, maar we waren allemaal heel blij dat zowel meester van de Groep als meester Zwiers daarbij wel aanwezig waren. Het was een terugzien na bijna veertig jaar en niet allemaal herkende ik ze meer. Met een paar klasgenoten besloten we een intiemere reünie voor alleen onze klas te houden.
Met Ernst samen heb ik de organisatie van de klassenreünie in het ‘Witte Kerkje’ op onze schouders genomen. Ik ben toen bij hem thuis geweest. Ernst woonde op de Transvaalkade en bleek een hartstikke nette en goede echtgenoot en vader te zijn. Niets meer om op aan te merken.
Die klassenreünie was echt een succes. Er werd natuurlijk gezellig getafeld en er werden mooie herinneringen aan de schooltijd opgehaald.
Op de foto geheel links Henny Smit en derde van links Loes Lisser (zie foto hieronder). Wie de dame daartussenin is, weet ik niet, misschien een van de dochters.
De reünie 2 Op de foto geheel links Henny Smit en derde van links Loes Lisser. Wie de dame daartussenin is, weet ik niet, misschien een van de dochters – Foto: Erny v.d.Kleut-Sieswerda 
Henny Smit was die middag een geweldige steun bij de bediening. Ze was altijd vrolijk, hartelijk en sportief. Toevallig woonde zij in mijn Purmerendse tijd(1965-1975) vlakbij mij in de buurt en samen hebben we toen alle namen van de klasgenoten opgeschreven, waardoor er geen ontbreekt.
Voor die klassenreünie was het in bepaalde gevallen moeilijk om de verblijfplaats van iedereen te achterhalen. Zo hebben we voor Tineke van Leeuwen een oproep gedaan in een Amsterdams weekblad met de titel: we zoeken de SPETTER van onze klas.
Tineke was namelijk op school al best aantrekkelijk voor een aantal jongens. Zij bleek uiteindelijk in Australië te wonen en kon helaas niet bij de reünie aanwezig zijn. Ook was het behoorlijk speuren naar Hans Fauser, die in de Kouterstraat had gewoond. Gelukkig werd hij nog op tijd gevonden en hij was heel gelukkig er nog bij te kunnen zijn. En wat heeft hij er van genoten! Het nagenieten heeft voor hem echter niet lang geduurd, want een week daarna ontvingen we het bericht van zijn overlijden. (Op de foto rechts Hans Fauser)
De reünie 3 Op de foto rechts Hans Fauser – Foto: Erny v.d.Kleut-Sieswerda 
Dit is het complete verhaal van mijn klas, lichting 1945-1952, zover ik mij kan herinneren. Er zijn vast nog wel andere verhalen te vertellen en ik hoop toch zo, dat er nog een paar medeleerlingen zijn, die mijn herinneringen kunnen aanvullen. Want ja, het is ook al zo lang geleden….
Nog even het schoollied t.g.v. ons afscheid:
De dag is gekomen en het uur zal dra slaan,
Dat wij deze school gaan verlaten.
Eens zijn we gekomen, nu moeten we gaan
Daar valt niet lang over te praten.
Dus nemen we afscheid al valt het ons zwaar,
maar kon het dan bleven we vast nog een jaar
Ze gaf ons ontwik’ling, ontspanning en vreugd
Ze leerde ons veel voor het leven
Ze was steeds tot nut en tot heil onzer jeugd
Want dat heeft de school ons gegeven
De school is ons dierbaar dus klinkt onze zang
De Watergraafsmeerschool, zij leve nog lang!
Toch nemen wij waar ook het lot ons doet gaan
als dierbaar bezit voor ons leven
herinneringen mee naar een kostlijke tijd
want die heeft de school ons gegeven.
Die school is ons dierbaar, dus klinkt onze zang.
De Watergraafsmeerschool, zij leve nog lang
Dit verhaal bestaat uit 5 delen: