Ik was ook de volle 6 jaar leerling op de 2e openluchtschool. vanaf 1955 tot 1961. Ook op mij een geweldige indruk gemaakt, veel belevenissen en verhalen die nu nog scherp in mijn geheugen staan. nog met het oude schoolhoofd van der Vlist die stukken sigaar in zijn pijp rookte. Mijn favoriet was Juf van Willigen met geweldige verhalen uit Indonesia waar ze opgegroeid was. En dan waren er nog de rustige en stug doorrokende meester Bordes, de soms opvliegende meester Meens (parkeerde zijn auto door het park rijdend op het schoolterrein), juf Polak en juf Berkowich, een flinke vrouw die kon meppen als een kerel zoals ik eens ondervond. Het schoolhoofd was eerst meester van Vlist die altijd sigaren in zijn pijp afbrak en opstookte.
Als je jarig was en de klas trakteerde, kreeg ik altijd een sigaar voor het hoofd mee. En met Mevrouw die het eten regelde (extra sneetjes met stroop bijhalen) en natuurlijk de verpleegster die Zuster werd genoemd. Ook de stoker niet vergeten in zijn blauwe overall want die mocht ik in de laatste 2 jaar soms helpen en dan hoefde ik niet te slapen. Slapen liep soms op keten uit (pennen uit de britsen halen en dan viel een hele rij om) ondanks dat er tussen 2 klassen buiten een (ingepakte) leraar toezicht hield maar die viel soms ook in slaap. Eerst zat die gewoon in de open lucht en later in een soort half open hokje op de uitkijk.
De GGD schooldokter was dr. Planting als ik mij goed herinner. Fantastisch lesrooster met veel buiten spelen, de heilgymnastiek, het verplichte douchen onder toezicht van de nekken controlerende Mevrouw en de per klas ophijsbare handdoekenrekken, het verplicht buiten slapen op een brits met een paardendeken. Ook in de winter buiten lessen met schooltafel en een enkele keer bevroren inktpotjes. Bij strenge vorst mochten we de tegels nat spuiten (leverde mij een hersenschudding op) en konden we schaatsen.
Ik kwam vaak extra vroeg naar school om naar de paardenstal te kunnen gaan van de Amstelbierbrouwerij die naast de school lag. Grote Belgische knollen die de karren door Amsterdam trokken. En 3x per dag het eten op school. In mijn eerste 3 of 4 jaren aten we in de middag nog gestoomd en gestampt eten uit een gaarkeuken. Niet echt te definiëren prak met vlees erdoorheen in de kleuren groen, rood en diverse andere kleurschakeringen. Vaak moeilijk te bepalen wat het was, maar het prikkelde meer je fantasie dan de smaak. Soms met een aangebrand smaakje, maar meestal was het net te doen. Als het echt een keer niet te pruimen was, hadden we trucjes om het niet allemaal op te hoeven eten. Bedenk dat in die tijd er nog geen plastic zakjes waren. Je tinnen bord (kraslawaai) moest wel goed leeg want daar kreeg je ook je toetje in opgeschept. En anders kreeg je het er overheen. Pas in mijn 5e jaar kwam er een nieuw schoolhoofd die wat vernieuwingen doorvoerde. Mevrouw Smienk als ik mij goed herinner en 100% zeker uit Groningen afkomstig. We mochten ineens zelf het toetje als yoghurt opscheppen. Er waren kunstenaars die de diepe lepel ineens schuin en diep er in drukten en dan vloog een lange sliert een bepaalde kant op. Dolle pret als iemand geraakt werd.
Ergens in het 6e jaar (1960/1961) bestond de school zoveel jaar en was er een groot verkleedfeest. Medeleerlingen kan ik mij nog goed voor de geest halen. Bram le Duc (Charly Chaplin) , Wim de Ru van Wittenburg, Herman Steenkist uit de Dapperbuurt, Gerard Maas, Frans, Cheng alias China, Bert Vogel (Everly Brothers fan op zijn gitaar), Rudie (de aap). Ik was verkleed als schoorsteenveger en smeerde schoensmeer op mijn gezicht om het echt te maken en op die warme dag was dat geen slim idee. Van de meisjes komt alleen de namen Margriet en Tineke naar boven. In het laatste jaar zijn we ook een weekje naar een vakantiepark in Renkum geweest. Ik heb de foto nog.
Bram heeft ongeveer 15 jaar geleden nog een reünie georganiseerd voor onze periode. Ik had die dag een hele drukke en lange dag gehad en ging even op de bank liggen voordat ik zou gaan rijden. Werd om 10 uur wakker en miste zo helaas die reünie. Heb ik altijd nog spijt van. Ik ben nu 73 en dat geldt denkelijk voor de meeste leerlingen. Een nieuwe reünie zal er helaas wel niet meer in zitten in die oude school. Een periode van 6 jaar die voor mij een zegen is geweest en mijn verdere leven heeft gevormd. Jammer dat de contacten onderling zo snel verwaterd zijn. Ik ben nadien nogaltijd even langs de Mauritskade gereden om naar de school in het Oosterpark te kijken als ik weer eens in Amsterdam kwam. Als iemand dit bericht uit deze periode zou lezen, reageer dan even met jouw verhaal en herinneringen.
Mijn naam is Rob Bruinsma A1-ir.rob.bruinsma@zonnet.nl
