Werken bij Rath en Doodeheefver

Hiermee werd ik de eerste gediplomeerde behangseldrukker bij R&D.

Verteller: Fabriek van Rath en Doodheefver - Piet Verschut
3 Fans
Rath en Doodeheefver op de Duivendrechtsekade .<br />Foto: Bert van Eunen ©

Rath en Doodeheefver op de Duivendrechtsekade .
Foto: Bert van Eunen ©

Alle rechten voorbehouden

Na mijn lagere schooltijd op de Chr. de Wetschool was ik nog te jong om te werken, daarom werd het onderwijs voortgezet met het 7e en 8e leerjaar in de Kraaipanstraat.
Hierna kwam ik onder de vleugels van mijn moeders oom, die ervoor zou zorgen dat er uit mij een goede graficus zou groeien.

In de 50-er jaren waren Rath en Doodeheefver en Goudsmidhof de twee behangselfabrieken in Amsterdam. Ik ging werken bij R&D waar ik als eerste met de heer Heil, de personeelschef te maken kreeg. Een prettig mens.
Door weer en wind fietste ik elke dag vanuit de Transvaalbuurt langs het Amstelstation over de hobbelige Weesperzijde naar het pontje nabij R&D. Hiermee werd ik voor een paar centen met mijn fiets over de Keulsevaart naar de Duivendrechtsekade gezet.

In de fabriek had ik te maken met de chefs Drenth van de drukkerij en Timmerman van de verfkeuken. Af en toe moest ik als bijrijder mee met de vrachtauto om rollen behang af te leveren bij het hoofdkantoor aan de Prinsengracht. Ook ging ik op verzoek weer naar school, de Grafischeschool. Hiermee werd ik de eerste gediplomeerde behangseldrukker bij R&D.

Aan winkeliers in het land werden boeken met behangstalen geleverd. Het was mijn taak om samen met collega van Dam deze boeken in te binden en van deze ervaring ging ik later gebruik maken. Mijn daarop volgende bazen waren allemaal boekbinderijen behalve de laatste, dat was de Leeuwarder Courant.

In mijn diensttijd vond ik het leuk om weer eens het gezin in Welsrijp, Friesland, op te zoeken waar ik in de oorlog zo liefdevol was opgevangen. Dit werden meerdere bezoekjes met het gevolg dat ik nu bijna 50 jaar getrouwd ben met Akke, de oudste dochter.

Alle rechten voorbehouden

1453 keer bekeken

Bekijk meer afbeeldingen

Dhr. Timmerman aan het werk met opsmeerstalen in de verfkeuken . .<br />Foto: Bert van Eunen

Dhr. Timmerman aan het werk met opsmeerstalen in de verfkeuken . .
Foto: Bert van Eunen

Alle rechten voorbehouden
C. Timmerman jubileum 40 jr in 1974. .<br />Foto: Bert van Eunen

C. Timmerman jubileum 40 jr in 1974. .
Foto: Bert van Eunen

Alle rechten voorbehouden
F. Heil jubileum 25 jr in 1975. .<br />Foto: Bert van Eunen

F. Heil jubileum 25 jr in 1975. .
Foto: Bert van Eunen

Alle rechten voorbehouden
Briefje, in 1945 in de haast geschreven door de ouders van Piet aan de dan nog onbekende Friese familie die Piet in de oorlog zou opvangen. .<br />Foto: Piet Verschut ©

Briefje, in 1945 in de haast geschreven door de ouders van Piet aan de dan nog onbekende Friese familie die Piet in de oorlog zou opvangen. .
Foto: Piet Verschut ©

Alle rechten voorbehouden
Voetbalteam van R&D. Piet (keeper) staat achteraan in het midden en de personeelschef, dhr.Heil, staat achter het doel in lange regenjas.<br />Foto: Piet Verschut ©

Voetbalteam van R&D. Piet (keeper) staat achteraan in het midden en de personeelschef, dhr.Heil, staat achter het doel in lange regenjas.
Foto: Piet Verschut ©

Alle rechten voorbehouden
Jef Maurer

Rath en Doodeheefver

Interessant om te lezen!

Mijn vader Jacques werkte meer dan 40 jaren voor deze firma met als  standplaatsen Heerlen en Maastricht. Het 40-jarig jubileum werd in Krasnapolski gevierd met een koninklijke onderscheiding.

Begonnen in het magazijn in Maastricht onder de hoede van de heer Leenders. Al snel vertegenwoordiger vanuit Heerlen en later als opvolger van de heer Muller, filiaalchef in Maastricht. Volgens zijn visitekaartje heette dit later bedrijfsleider. Graag gingen wij als kinderen mee naar A'dam.

Mijn vader stierf twee jaar geleden op 98 jarige leeftijd na lang genoten te hebben  van het bedrijfspensioen van R&D. Mijn moeder stierf in datzelfde jaar. Wij zijn thuis opgegroeid met behang. Dat was altijd prominent in huis aanwezig. Mijn moeder stond in Heerlen paraat aan telefoon en voordeur voor klanten en nabestellingen want Heerlen was toen nog "het" economisch centrum, na Rotterdam. Ze noemde het thuis altijd haar "eigen" filiaal tot de verhuizing naar Maastricht, naar het enige echte filiaal van R&D dat aanvankelijk gevestigd was aan de Wilhelminasingel en later in het nieuwe filiaalgebouw aan de Akerstraat.

Jef Maurer