Vigilie in de Muiderpoort

De Gereformeerde Padvinderijgroep Frankendael kende ook een stamgroep, een groep voor 16 tot 24-jarige jongens. De stam werd genoemd naar de Zweedse graaf Bernadotte, die in dienst van de Verenigde Naties belangrijk vredeswerk deed in het toenmalige conflict tussen Israël en zijn Arabische buren. Hij werd boven Afrika opzettelijk neergeschoten tijdens een vliegtocht.
Karel Gordijn was de “Oubaas" en ik de “baas" van de Stam. Bij een conflict kon de groep terugvallen op het oordeel van de Oubaas. Hij fungeerde als steunpilaar op de achtergrond. Gordijn was de oprichter, zowel van de Frankendaelgroep als de Stam. Om binnen de padvinderij goed te kunnen functioneren, moesten zowel Oubaas als baas zelf geïnstalleerd zijn door een andere groep. Wij kwamen daarvoor terecht bij een groep die haar home had in de bovenverdieping van de Muiderpoort.
De vigilie (letterlijk: nachtwake voor een voornaam kerkelijk feest, een gebruik in de Roomskatholieke kerk) was in padvindersland de ceremonie van het verlaten van het verkeerde verleden en de ingang naar het nieuwe leven. Je moest in het donker je fouten uit het verleden overdenken, dan je handen laten wassen en de belofte afleggen. Dit alles ging gepaard met een aantal geheime acties. Een goed padvinder zweeg daarover!
Voor die installatie gingen we samen in uniform op de fiets naar de Muiderpoort. Op de kruising Linnaeusstraat-Oosterpark kwam van rechts een vrouw op de fiets aan. Zij had voorrang. Maar Karel, altijd gemotoriseerd, nam zelf voorrang en riep de vrouw een bepaald niet te vertalen scheldwoord toe! Ik moest mijn Oubaas eraan herinneren dat dit niet paste bij zijn uniform, nog minder bij de vigilie.
In eigen kring gaven we later een christelijke inhoud aan het inwijdingsritueel. De grote donkere, rommelige ruimte boven de Muiderpoort vergeet ik nooit!