Plantingahuis Kostverlorenstraat Zandvoort

Het Plantingahuis in Zandvoort 1975/76

De tijd in het Plantingahuis (het tehuis zoals ik het noemde) kan ik mij heel goed herinneren maar de specifieke herinneringen zijn buiten enkele gebeurtenissen erg vaag, of ik dat nu heb weggedrukt of het gewoon ben vergeten weet ik niet. Het Plantingahuis heeft voor mij goede en leuke maar meer minder goede herinneringen, de relatief korte tijd die ik er heb doorgebracht heeft toch wel een behoorlijke impact op mij gehad.Naar mijn idee heeft mijn verblijf in het Plantingahuis  ervoor gezorgd dat ik niet zo goed tegen verandering kan en ik moeilijk mensen vertrouw.

Wat ik mij wel kan herinneren is dat ik een jaar of 8/9 was toen ik in het Plantingahuis kwam, dat was in 1975/76 en ik heb er een maand of 6 gezeten. De reden dat ik in het Plantingahuis kwam was omdat ik moeilijk opvoedbaar was, ik was een Amsterdams straatschoffie en mijn ouders (vooral mijn moeder) hadden geen vat op mij zo jong als ik was. Ik snap ook wel dat ik op advies van een psycholoog uit huis werd geplaatst maar aan de andere kant het heeft er wel voor gezorgd dat ik toen heb geleerd dat je eigenlijk niemand kan vertrouwen buiten jezelf.

De groep waar ik in werd geplaatst zat op de bovenste verdieping aan de linkerkant van het huis en bestond uit volgens mij uit 5 of 6 kinderen met 3 begeleidsters die om de beurt bleven slapen en in de ochtend altijd samen het ontbijt voor ons verzorgden. Ik kan mij eigenlijk geen namen voor de geest halen buiten Frans (Fransie) die net als ik ook uit Amsterdam kwam en toendertijd in de Hazebroekstraat woonde. Verder was er een broer en zus en dat was een tweeling kan ik mij herinneren en er was een jongen die iets ouder was als de rest van ons en die had zijn eigen kamer aan de voorkant van het huis (het raam links van het balkon).

2 van de begeleidsters waren wel aardig maar de 3e was een kreng van een wijf waar ik dan ook regelmatig mee overhoop lag. Terugkijkend was ze volgens mij een kamp bewaarder uit een communistische goelag in Siberie geweest zoals ze zich gedroeg.

Ik ben ook een keer weggelopen uit het tehuis nadat ik een brief van mijn ouders kreeg dat ze lekker op vakantie waren in Spanje en het geweldig naar hun zin hadden. Ik heb toen mijn beer en doos soldaatjes gepakt en ben het tehuis uitgeslopen. In Haarlem vroeg ik aan een mevrouw op de fiets de weg naar Amsterdam, ze wist de weg niet en vroeg waar mijn ouders waren en of die wisten waar ik was en ik vertelde haar dat ik onderweg was naar amsterdam om bij mijn oom en tante te logeren hahaha. Natuurlijk vertrouwde zij het niet en zei dat haar man vlakbij in het tankstation werkte en die mij wel de weg zou kunnen vertellen. Ik kreeg een gevulde koek en een chocomel en de man zei dat hij wel even een kaartje voor mij zou tekenen hoe ik naar Amsterdam moest en nog geen 20 minuten later zie ik de auto van de directrice het tankstation terrein oprijden. Ik naar de toiletten gerend en de deur op slot gedaan maar ze wisten natuurlijk binnen de kortste keren waar ik was en probeerden mij uit het toilet te praten maar ik deed mooi de deur niet open. De politie heeft uiteindelijk de scharnieren uit de deur moeten halen zodat ze de complete deur konden verwijderen en was mijn "ontsnapping" tot een einde gekomen. De mevrouw van het tankstation heeft mij later nog wel een kaartje gestuurd met een reep chocolade :)) 

Had ook wel leuke herinneringen zoals de kok uit de keuken was een top vent die mij vaak opbeurde en mij vaak wat lekkers mee gaf voor op school,  vaak op zaterdag naar het golfslagbad met de groep of naar de duinen en het strand en ik zat samen met Frans op voetbal bij Zandvoort'75. Ik ging naar school vlakbij het centrum van Zandvoort en dat was volgens mij de Hannie Schaft school. Ik heb nog bijna alle brieven die mijn ouders en broertje mij hebben gestuurd en de kaarten van familie en vriendjes maar daar kan ik door omstandigheden helaas nu niet bij.

Ik kan nog wel een pagina of 2 vol schrijven maar hoop eigenlijk dat er groeps genoten waar ik in 1975/76 mee in het Plantingahuis op de bovenstste verdieping verbleef en er wellicht mensen zijn die zich herkennen in bovenstaande en die in mijn tijd ook in het Plantingahuis zaten. Zou graag wat van de gaten en open plekken willen opvullen zodat mijn beeld van het Plantingahuis meer een positief beeld krijgt. 

Groet,

Michael

Woelwaters

Hoi,

Ik heb pas in 1990-1991 op de groep de Woelwaters doorgebracht. Ik zat er anderhalf jaar. Een bizarre tijd, maar heb het beeld dat ik goed werd behandeld. Ik was 4/5 jaar oud. Ik kwam hier terecht na een uithuisplaatsing en daarna ben ik naar een gezinshuis verhuisd. Leuk om met mensen eventueel in contact te komen. 

Groet,

Maureen

In 1967 in het Dr Plantingahuis

In 1967 ben ik voor 6 maanden in het Plantingahuis geweest, ik was toen 10 jaar oud en woonde in huisje 1 bij juf Lenie, Marian. Ik had veel heimwee, maar als ik dan huilde in bed moest ik op de gang staan. Ik herinner me ook Zwitserse kaas op je brood (brrr), volksdansen en op 4 mei naar de dodenherdenking. Ik ging naar de Mariaschool, maar geen idee met wie ik daar in de klas zat of welke meester/ juf ik had.. Op zondag met juf Lenie naar de kerk. 

Ik heb er tot de dag van vandaag last van dat ik uit huis ben geplaatst.

Hoop dat er nog mensen uit die tijd zijn die ik kan spreken. Namen: Diana...., Ivo de Bruijn en Jantje......

Sabrina

Hoi Sabrina, ik liep stage op de Woelwaters, kan mij jou nog wel herinneren

Groetjes Astrid 

Ik heb juist hele goede herrinneringen aan mijn tijd in het plantinghuis

Ik heb daar dik een jaar samen met mijn broertje gewoond.

In de jaren 77/78. 

Wat ik me nog herrinner...

Het geluid van het race circuit 😄

Er waren toen gezellige huiselijke woongroepjes, ik zat in de Woelwaters en mijn broertje in de Rakkers. In het grote witte huis zaten oudere kinderen in woongroepen. Beganegrond van het witte gebouw was de grote gaarkeuken en had je ook de televiesie kamer waar we soms in het weekend met de meeste groepen allemaal in pyama samen tv gingen kijken..

In mijn groep de Woelwaters kwam binnen in een hal, woonkamer en soort van keuken.. daar werd niet gekookt het warme eten kwam van de grote keuken en aten tussen de middag warm.

Het eten was wel beetje apart dat aten wij thuis nooit.. bijvoorbeeld gebakken koeientong 🙈

Naar de slaapkamers, naar beneden via mooie houten trappen. Er waren geloof ik 3 of 4 kamers

De slaapkamer deelde ik met 1 of 2 andere meiden en ieder had zijn eigen hoekje met een kledingkast een soort van open kistje als nachtkastje en een prikboord.

Mijn kleding was genummerd met 44

De badkamer was ruim, 2 douches en 4 wastafels.

De baddoeken en washandjes die je kreeg waren oranje voor beneden en een groene voor boven 😁

Elke week moest je de bovenste laken onder leggen en de onderste in de was. 

Heerlijk buiten spelen, de tuin had veel bielsen..

Ook veel naar het strand, schelpen verzamelen en door de duinen met piknickmand naar kraantje Lek lopen en daar lekker ijsje eten.

Ik herrinner me een paar begeleiders, Juf Yvonne die ons dikwijls met de jeep van haar man ophaalde en dan over het strand gingen rijden om te strandjutten. Juffrouw Anita.. 

Ook een aantal namen van kinderen in mijn groep, Sebastiaan en zusje Willeke, Adriana ook met een zusje Willeke. In een andere groep Bas en Dennis

Zo ook een zielige jongen Marco die steeds in zijn broek poepte en die drolletjes onderweg uit zijn broek loosde 🤷‍♀️

Ik zat er om gezondheidredenen maar heb een geweldige leuke tijd daar mogen meemaken.

68/69 zandvoort

Ik was een inzich zelf gekeerd kind van net nog geen 7 jaar hierheen ….Volgens mijn moeder was ik autistisch dat mijn moeder 2 jaar daarvoor het gezin had verlaten(ik was toen 5jaar)

Speelde geen rol dacht zij…..Maar ik bloeide daar op…Veel leuke herinneringen ook wat mindere….Juf Martha. Juf Liesbeht en juf Magda…daar was ik gek op 

Ik moest huilen de eerste keer mijn vader mij achter liet…maar harder huilen toen ik een jaar later weer terug naar huis moest…wat mijn betreft hadden ze mij tot mijn 18e daar laten blijven 

Simone Hermans 

Dokter Plantingahuis 1967 .

Van 1966 tot 1967 heb ik een jaar in het dokter Plantingahuis doorgebracht.  Ik meen me te  herinneren dat het huisje waar ik verbleef "duiventil heette.  We hadden inderdaad een hond  met de naam Terry,  middelgroot bruin/ zwarte vacht..  

In de winter mochten we om beurten even onder de gezichtsbruiner op kantoor bij een van de begeleiders.

We kregen op een gegeven moment van ouders van een van de kinderen een speeltuin cadeau daar  speelde ik vaak op de glijbaan en schommmels met Jan van Leeuwen.

Ook had ik cavias in een groot langwerpig aquarium... en herinner ik me een feest met volksdansen en toneelstukjes...

We gingen via de duinen naar school waar ik ooit een tuinkabouter in de zandbak vond. Goede herinneringen,  d ee mindere waren het afscheid moeten nemen van kinderen die tijdelijk een vakantie periode verbleven.

Geitje

Ik heb fijne herinneringen daar. Ook mindere.

brood met rabarber kregen we te eten. Lekker! Het snoep wat mijn moeder meenam werd in beslag genomen.in de ochtend pap en twee boterhammen. Als je dat niet ophad mocht je niet mee naar buiten. In de middag warm eten en daarna slapen. Bij de Grand Prix mochten wij bij het hek lijken naar de race auto's . 
zelf je bed op maken. 
ik was toen 8 jaar. Geen school gekregen, dus tweede klas gedoubleerd . Heb het altijd als fijn ervaren .., 

Nog meer herinneringen aan Plantingahuis

Hallo ik ben wessel ,

Ik heb ruim anderhalf jaar in het dr Plantinga tehuis gewoond.

Ik zat op de 1 ste verdieping links als je voor het pand staat.

De reden dat ik er heen werd gestuurd was dat ik moeilijk opvoedbaar was , kan je nagaan ben je net 7 jaar oud . 

Ik heb leuke herineringen maar helaas ook slechte en die winnen het nog steeds helaas.

Als je je slecht had gedragen dan werden je ouders gebeld om het geplande weekendbezoek 2 weken te verplaatsen , ik was zo boos op mijn ouders dat ik mijzelf bewust slecht ging gedragen .

En als ik weer eens in mijn bed had geplast dan werd ik 's morgens onder een koude douche gezet , ik ga nog steeds met tegenzin onder een douche staan . 

Ik moest verplicht naar een christelijke school in Zandvoort , ik vond dat maar niets .

's Morgens kregen we standaard Brinta , daar kon je je lepel rechtop inzetten . Bij mij in het huisje had ik wel 1 begeleidster die heel aardig was we hadden daar ook een hond Terrie heette hij geloof ik en hij was van een begeleidster dus hij was er niet altijd.

Vaak met een groepje oudere jongens de duinen in en dan onder het hek door naar het circuit. 

En dan had je natuurlijk ook nog het dolfinarium dat was het standaard uitje als je ouders op bezoek kwamen , of een verfschilderij maken in een centrifuge bij een zaak in het centrum . Ik kon het dolfinarium wel dromen .

Nee ik kijk niet graag terug naar deze tijd ik heb daarna mijn ouders nooit meer vertrouwd en onze band was voorgoed verpest , ik werd een opstandige tiener en puber .