Met mijn buurjongetje van het plein, Martin Bunder, beleefde ik altijd wel wat. Zoals stekelbaarsjes vissen aan de Ringdijk. Hij viel er toen in! Met al mijn visjes. We haalden ook veel uit. Zo stond er bij ons of de buren een voordeur open en wij zagen daar een ontbijtkoek liggen die de bakker net gebracht had. We aten hem in onze onschuld volledig op, en de ouders merkten het niet eens, totdat een buurvrouw zei dat haar koek was gestolen. Wij werden ondervraagd, en we zeiden dat we de koek hadden gekregen van de maanmannetjes. Ik ben benieuwd wat er met hem gebeurd is. (Martin waar ben je?)
Ook was er nog een ander buurjongetje, Jan Mulderij. Ineens waren we geen vrienden meer, maar dat kwam volgens mij niet echt door ons. Hij zei dat we in een valse god geloofden… Vóór die tijd waren mijn en zijn ouders goed bevriend, want ze maakten samen plantenhangertjes. Daar heb ik eens een middagje bij gezeten. Wat een vreselijk werk!