Spitskopstraat 5 huis, het gezin Sarlui (5)

Vanaf 1925 is er wel iets verandert in het leven van Mozes. Hij is weer aan het werk, en wel als lompenhandelaar, als venter. Dat blijkt uit de opmerking dat hij handelsgeld krijgt om materiaal in te kopen. Dit gebeurt op onregelmatige basis, soms krijgt hij een eenmalig bedrag om bij een volgende aanvraag nul op het rekest te krijgen.

Het gezin Sarlui kan zich een aantal jaren goed redden. Dit heeft voor een belangrijk deel te maken met de inkomsten van de vijf, nog thuiswonende, kinderen. Maar in de tweede helft van de jaren dertig raken de kinderen, de een na de ander, werkloos. In januari1938 dient Mozes weer een aanvraag voor handelsgeld in. De beoordelende ambtenaar beschrijft de situatie van het gezin, wijst op de werksituatie van de kinderen en de slechte gang van zaken in de lompen branche. Het advies om fl.15,- te verstrekken wordt overgenomen.

Aan het einde van hetzelfde jaar (oktober1938) gaat het iets beter met het gezin. De verdiensten van Mozes zijn ongeveer fl.15,- per week. De jongste zoon, Elias, heeft werk gevonden als letterzetter of typograaf en verdient fl.13,- per week. Hij werkt bij Lindenbaum (NB deze drukkerij zou in 1937 zijn geliquideerd) op de Herengracht 457. Een aanvraag voor ‘bijsteun’ wordt dan ook niet toegewezen, men zit boven het tarief!

Een maand later (1938) blijkt dat men de bezoekende ambtenaar niet voorzien heeft van de juiste informatie. Het gaat om Hijman, er is twijfel gerezen over zijn werkloosheid. De ambtenaar vermoedt dat er sprake is van ‘zwartwerken’. Het belangrijkste argument daarvoor is dat Hijman niet thuis was toen de ambtenaar langskwam (om 09.15). Dat van het zwarte werken blijkt niet te kloppen, wel is er sprake van het verstrekken van verkeerde informatie. Hijman heeft namelijk een ongelukje gehad en heeft een uitkering van de Ongevallenwet.

De behandelend arts (Dr. Leisen uit de Pretoriusstraat) wordt bezocht en geeft aan dat hij niet weet hoe het ongeluk gekomen is. Wel weet hij nog dat hij een formulier voor de Ongevallenwet heeft ingevuld. Hijman heeft een kaartje van de G.G.D., dit kaartje is vanaf april 1938 geregeld gestempeld.  Het aangevraagde handelsgeld wordt hoe dan ook geweigerd. Het verstrekken van verkeerde inlichtingen wordt het gezin zwaar aangerekend. De ontstane twijfel blijft lang doorwerken. Als Mozes in juni 1939 opnieuw handelsgeld aanvraagt, wordt dit opnieuw geweigerd. Men heeft geen vertrouwen als het gaat om de informatie met betrekking tot Hijman. Uit de aantekeningen blijkt dat men nog steeds niet zeker weet of hij nu wel of niet werkt.

Terug naar: Het gezin Sarlui (1)

Of naar: Het gezin Sarlui (6)