Geluk!
Mijn vader had een volkstuin aan de Oosterringdijk, bij vereniging "Linnaeus", ik weet zelfs nog dat zijn tuin aan de Bolsschelaan nr.11 lag.
Het was bij ons thuis geen vetpot (zoals het bij zovele buurt bewoners geen vetpot was) maar die tuin was een hele uitkomst, zeker zo vlak na de oorlog.
Wij waren met 5 kinderen thuis en zijn echt groot geworden met alles uit die tuin. Mijn vader verbouwde van alles en nog wat: groente, aardappelen, fruit en bloemen en had er ook nog bijenkasten staan.
Mijn moeder was de hele zomer bezig met wecken en honing slingeren en aan het eind van het seizoen hadden wij een diepe kast vol met weckgroenten voor de winter.
Mijn vader deed ook altijd mee aan een wedstrijd wie de mooiste bloemen/fruitmand had gemaakt, die manden werden tentoongesteld in het verenigingslokaal, dat grensde aan de boerderij van Ome Uppie.
Ik weet niet meer of hij ooit een prijs heeft gewonnen maar voor mij is hij altijd de kampioen tuinieren gebleven (iets wat ik helaas niet van mijzelf kan zeggen).
Overigens was het ook altijd spectaculair om op het complex te komen!
Er was een vrij steile afrit vanaf de dijk naar beneden met los grind. De kunst was om met een behoorlijk gangetje naar beneden te scheuren en dan slippend precies voor de ingang van het winkeltje te stoppen.
Ach... Toen was geluk heel gewoon!
Henk v.d Woude
27 februari 2021
