Ook ik heb de lagere school doorlopen op de Oosterparkschool aan het ‘s Gravenzandeplein in Amsterdam.
Het was een streng christelijke school. Maar ondanks dat gegeven heb ik het niet beroerd gehad in die tijd. Ikzelf kwam sowieso uit een gereformeerd nest en wist mede daarom niet beter dan dat er veel bijbel les werd gegeven.
Dat was voor mij heel normaal. Iedere maandagmorgen een psalmversje uit het hoofd leren en zorgen dat ik daar een 10 voor kreeg. Dat lukte bijna altijd. Juffrouw Scheer in de eerste klas vond ik wel oké.
Juffrouw van Vliet in de derde klas was ook wel goed geloof ik. In mijn herinnering wel een beetje streng. Achter elkaar tafels opdreunen om ze daarna uit het hoofd te kennen. In de vierde en vijfde klas was meneer Bossema degene die in die twee schooljaren voor de klas stond. Vond ik ook wel aardig. Hij kon soms ook wel heel boos worden als de orde om wat voor reden dan ook verstoord werd. Hij kon dan echt wel briesend voor de klas staan, wat voor Josje Schuurman een reden was om een paraplu op te zetten. Dat werd niet door hem in dank afgenomen.
Soms mocht ik na schooltijd even nablijven om de plantjes water te geven. Iets dat ik dan ook vol overgave deed. Ik had, vond ik, een heel belangrijke taak.
In de zesde klas was meester Elffers degene die trachtte ons wat bij te leren. Ook geen onaardige leraar.
Een statige man die ons klaarstoomde voor het vervolgonderwijs op de middelbare school.
Al met al geen vervelende tijd.
Speelkwartier vond altijd plaats in het, hoe kan het ook anders, in het Oosterpark. Een groot en mooi park met veel speelruimte.
Ik wil met dit verhaal een bijdrage leveren aan het geheugen van oost.
Hartelijke groeten van een oud leerling van de Oosterparkschool in Amsterdam Oost.