Hiltje Hettema
Vrieskou
Dan blaas ik bloemen van de ruit
De warme damp, mijn adem,
maakt dat ik weer verder kijken kan.
De nieuwe Ooster, rondom sloot
Waar doden rusten
De andere kant
Hoe lang houd ik herinneringen in mijn hand
Als ook de lijnen van je zijn vervagen.
