Over de snelweg

De onlangs gehouden meeting i.v.m. de verbreding van de snelweg in de Watergraafsmeer  deed me dit stukje schrijven.
Aanwezig waren de genodigden. Daartussen een heen en weer rennende microfoon die voornamelijk zorgde dat het volk er achter zo weinig mogelijk aan het woord kwam, want de enkele lastige vraag werd met aangeleerde professionaliteit wel afgeknepen.
Belangrijker waren alle prietpraat en wetenschappelijke veronderstellingen in de zaal. Daar waren immers de rijkelijk houdbaarheid gespoten bloem boeketten voor aangeschaft. De eigenaar van deze bossen stonden niet zoals verwacht later bij de tramhalte van het GVB. Nee ! Ze vertrokken in hun rijdende koekblikken richting snelweg.
Een avondje doorbetaalde yuppen keerde het volk de rug toe.

Ik voelde me gemanipuleerd. Waar blijft de woede over de verbreding van de snelweg ? Ach, praktische acties zijn alleen maar lastig. En dit georganiseerde feestje - met het wijnglas in de hand - geeft mij een wrange smaak in de mond en met de smoke van de auto's vermengd ga ik huiswaarts en laat de ramen van de slaapkamer gesloten.