Hiltje Hettema
In 1966 had ik een handel in kapotjes. glijmiddelen en aanverwante zaken overgenomen van een oude communiste op de hoek van de Zaaiersweg.
Gezien haar leeftijd ( over de 80) vond ze het niet meer wenselijk om dat soort zaken aan de man te brengen. Ik was al voor mijn trouwen geabonneerd op 'Verstandig Ouderschap ' en wilde voor de NVSH wel eens wat terug doen.
Zeer provocerend lag het blad tussen Eva's en Margrieten op de hal tafel van het internaat in Arnhem waar ik mijn opleiding gezinsverzorging haalde. Nu dus het middelendepot. Zelf had ik toen in 1966 drie kinderen in de leeftijd van 4, 5 en 6 jaar. bepaald geen reclame, want ik was zo vruchtbaar als een konijn.
De klanten , over het algemeen mannen, kwamen bij voorkeur op zondagmorgen. Niet alleen voor ons het uitslaapuurtje, als er gebeld werd zij mijn echtgenoot lodderig "verkoop er een ping pong slaghout bij dan zien we ze tenminste niet terug". Ook leende het dorp zich door zijn ronde omvang voor trimmen, hardlopende trimmers die zwetend nog even tussen neus en lippen door een regenjasje kwamen kopen op nummer 109. Bij voorkeur op zondagmorgen.
Ach in die tijd was het benoemen van de gewenste middelen niet altijd even makkelijk. De verlegen man die door de week kwam vroeg zacht "heeft u wat gereedschap voor mij ?". Ik kon niet laten om, met volume zoveel Herz, te antwoorden : "1 roze condoom, met of zonder glijmiddel ? ".
Zelfs de eenden in de sloot kregen er blosjes van. Maar het leukste was de trotse vrouw , die een wolk van een geplande baby liet zien in haar auto achterbak. "Dank u wel, dank zij u is de baby helemaal gewenst ".
Het langwerpige gelddoosje dat ik achter de deur had staan zie ik nog wel eens in kringloopwinkels staan: Huur, Gas en Licht staat er op. Het doosje kon bij mij niet op slot. Mijn kinderen namen nog wel eens kleine diefjes mee als speelkameraadjes. Het sleuteltje was dan weg.
Veel verdiende ik er dus niet aan, maar het was de goede oude tijd.