ย
ย
Amsterdam-oost heb ik verlaten
Vergeten doe ik het niet licht
Door er steeds maar over te praten
Ontstond het volgende gedicht
ย
Met zestien wilde ik op mezelf
Dat had ik mijzelf toebedacht
Het plan ontstond, toen was ik nog elf
Op een kamer met 'n man of acht
ย
Als zeeman wilde ik beginnen
En bij de marine, 'n idee
Ik kon er alleen maar bij winnen
Thuis gingen ze er niet in mee
ย
Dus dat werd praten, praten, praten
Gelukkig was ik rap van tong
Zij wilden mij niet loslaten
Vonden mij daarvoor veel te jong
ย
Bij de zeemacht ging het niet lukken
Zij vonden mij niet goed genoeg
Dus mocht ik mijn snor daar gaan drukken
'Wat nu?' Is wat ik mij afvroeg
ย
Maandenlang zat ik toen te mokken
En ging overal tegenin
Het varen bleef mij steeds maar lokken
Uiteindelijk kreeg ik mijn zin
ย
't Ouderlijk huis heb ik verlaten
Nog geen zeventien jaren oud
Dat mijn ouders in zorgen zaten
Liet mij toentertijd gewoon koud
ย
ย
Quirinus, januari 2020