MUIDERPOORT-, WEESPERPOORT- EN AMSTELSTATION, EN VEEL KUNST, deel 2

Op het plein voor het station bevindt zich sinds 2003 een monument voor de weggevoerde Joden. Het is ontworpen door grafisch ontwerper Steffen Maas.  In een donkergroene metalen zitbank en in het monument zelf zijn wat moeilijk leesbare teksten gestanst, hier over de Jodenvervolging, daar een gedicht over het vergeten van het vergeten van Victor van Vriesland.  Vanaf het station vertrokken veel Joden naar Kamp Westerbork, vandaar  gingen vrijwel allen verder…

Dat gedicht is in een nieuwe stationsetalage die aan dit monument gewijd is duidelijk leesbaar in beeld gebracht. Die etalage vervangt de ruim overhuifde stationsingang van vroeger. (Zie: oorlogsmonument bij Muiderpoortstation, Geheugen. V. Oost.)

Verder is op het plein het kunstwerk FLOWERS van de beroemde Karel Appel te zien. Wist u dat? Drie geknakte grote bloemen en een staande bloem, in Toscane gemaakt uit gevonden en geconsolideerde materialen. Ga er eens een tijdje naar kijken. Sommigen denken dan aan die vervolging.  Hij maakte het  op gevorderde leeftijd. We komen hem nog tegen.

Onder het perron door van de trein naar Utrecht fietsten we linksaf langs de weg naast het spoortalud, het huidige Oetewalerpad, waarlangs de Joden groepsgewijs de andere kant uitliepen, vanuit getto Transvaalbuurt naar het station. Wij gingen daarna door naar de Linnaeusstraat (tot de annexatie van 1896: Oetewalerstraat).

Aan de andere kant van het spoor stond hier tot 1961 een kunstig geplaatste synagoge uit 1928, vooral bezocht door Joden uit de Watergraafsmeer; die in de Transvaalbuurt waren hoofdzakelijk rood.  Een verdwenen top monument.  De mooie ramen zijn gelukkig in Tel Aviv. (Zie: De oude synagoge, Geh. V. Oost)

Over het gelijkvloerse spoor, dat hier liep tot 1939, reden eerst vooral  goederentreinen, maar later ook personentreinen.

Er waren toen twee sporen (vier rails). Op den duur waren de spoorbomen in de Linnaeusstraat en die van Wijttenbachstraat naar Insulindeweg meer dicht dan open, ze zaten ook nogal eens klem. Een zieke moest regelmatig ruim een half uur op de dokter van over het spoor wachten. Het was een ramp. Intussen waren er hele stadswijken uit de grond gestampt. Verderop meer hierover.

Lijn 9 liep door de stad van CS tot het spoor. Wilde je vanuit de Meer naar de stad, dan moest je van de Gooische Stoomtram overstappen naar lijn 9. En nu moeten we ook weer overstappen: van 19 naar 14.

De messing openingsplaquette onder de brug uit oktober 1939, met spoorbomen die met blote handen worden geopend, is hier met geweld verwijderd en vervangen door reclameborden; dat is nog net te zien.

Vlak achter de achterkant van de huizen aan de Vrolikstraat (daar lag tot die annexatie de gemeentegrens) reed van het Weesperpoortstation sinds 1880 de Gooische Stoomtram. Die ontsloot het Gooi, daarvoor was die alleen maar idyllisch en arm. En ver weg. De tram kruiste schuin de twee sporen om bij de Linnaeusstraat  te komen. Dat vereiste soepele samenwerking tussen trein en tram!  

lees verder:

MUIDERPOORT-, WEESPERPOORT- EN AMSTELSTATION, EN VEEL KUNST, deel 3