De winkel is naar moeder vernoemd.

Twee en een half jaar geleden opende het echtpaar hun eerste winkel in fournituren in de Javastraat 68. Mijnheer staat ook op diverse markten- in Amsterdam Noord en Bos en Lommer - maar heeft een achtergrond van werken in restaurants en is opgeleid als loodgieter. Hoe zit dat ?
Mijnheer vertelt dat hij als kind in Casablanca heel lange school vakanties had. Toen hij 12, 13 jaar oud was had hij wel 3 maanden geen school in de zomer. Zijn moeder wilde niet dat hij al die tijd op straat rond hing met het risico dat hij verkeerde vrienden zou treffen. Ze drong er op aan dat hij wat ging doen, bijvoorbeeld bij zijn oudere broer die als kleermaker werkte wat leren. En zo is het gebeurd. Hij leerde met de hand dameskleding maken, vooral kaftans en tekscherta's, dat is een feestjurk die uit 2 delen bestaat welke over elkaar heen gedragen worden. Achteraf is mijnheer zijn moeder dankbaar voor deze beslissing, vandaar dat de winkel haar naam draagt.
In 1993 kwam hij naar Nederland, waar hij o.m. werkte bij het restaurant "Poort van Cleef"en "Van der Mark" voordat hij voor zichzelf begon met het handelen in fournituren. De handelswaar wordt in Marokko gekocht , waar nog heel veel mensen zelf kleren maken. Soms neemt mijnheer op verzoek iets speciaals mee.
Mevrouw staat meestal in de winkel, nadat ze eerst de kinderen naar school heeft gebracht. De winkel is gemiddeld 5 uur per dag open, alle dagen behalve zondag. Mevrouw vindt het niet altijd leuk om in de winkel te staan, vooral niet als het erg stil is. De mensen zijn soms ook geïrriteerd, ze moeten betalen om te parkeren en willen dan snel ,snel geholpen worden en je zult zien dat er dan net een klant voor hen is.
Maar meestal vindt ze het wel plezierig. De klandizie is voor 75% Marokkaans en voor de rest een mix van Surinaamse, Nederlandse,Turkse, Afrikaanse mensen. Sommige mensen weten precies wat ze willen hebben, maar er zijn ook heel wat mensen die om advies vragen. Dat kunnen vragen zijn over kleur, model of stof en heel vaak vragen over de kwaliteit. Door de goedkope productie in China is garen en textiel veel minder duur geworden, maar ook van minder kwaliteit. "China heeft de markt kapot gemaakt" vindt mijnheer. Maar gelukkig bestaat er nog altijd garen van Gütterman, volgens mijnheer en mevrouw 'de beste die er is".