Hoe bereik je je lief in de jaren zestig?

Er zijn geen mobieltjes, niet iedereen heeft een vaste telefoon

Verteller: Peter C. Meijer
Auteur: In mijn zondagse kleding P.C. Meijer
3 Reacties
Palembangstraat, Indische Buurt

Peter C. Meijer woonde in 1962 in de Palembangstraat.

Contact in de zestiger jaren:

Op 17 mei 1962 ontmoetten Berry en ik elkaar bij het schriftelijk examen in het Van Nispenhuis. Ik bracht haar naar huis op 18 mei en op 19 mei gingen wij naar de bioscoop.
Geen What's app, geen mobiel of vaste telefoon. Dus:
Ik belde op 1 juni vanuit de telefooncel hoek Insulindeweg/Sumatrastraat.

 

Briefkaart voorkant

Briefkaart voorkant

Briefkaart achterkant

Briefkaart achterkant

Telefooncel. Een vergelijkbaar exemplaar stond op de hoek van de Insulindeweg/Sumatrastraat

Telefooncel. Een vergelijkbaar exemplaar stond op de hoek van de Insulindeweg/Sumatrastraat

 

Alle rechten voorbehouden

417 keer bekeken

3 reacties

Voeg je reactie toe
Dolly Heins-Scheijde

Postzegel

Postbezorging keurig op tijd toen en voor maar f 0.03, nog geen anderhalve eurocent.

Woonde van 1940 tot 1948 op nr26 (winkel) hoek Sumatrastraat.

Later vishandel Co Looien 

Liesbeth

Johan Greivestraat

Ik woonde in de Johan Greivestraat destijds. We waren naar deze nieuwbouw toe verhuisd in 1960 vanuit de Bataviastraat in Oost. Bijna niemand had telefoon, alles per post en de postbode kwam twee keer per dag. Op het Allebéplein stond de enige telefooncel. De woningen van de Greivestraat worden op dit moment (2024) duurzaam gesloopt en er komt nieuwbouw voor in de plaats.

Anneke Koehof

Hoe bereik je je lief in de jaren zestig?

Dat is toch geweldig!  Of eigenlijk wás het geweldig. Met een beetje geluk kwam het antwoord ook nog dezelfde dag aan. Dan moest je je briefkaart in de brievenbus gooien die aan de tram hing. Werd bij het CS meteen geleegd en zeer snel gesorteerd en bezorgd. Toen kwam de postbode nog enkele malen per dag.