Mijn opa en oma woonden tijdens mijn jeugd in een benedenhuis in de 3e Oosterparkstraat, tussen de Sparrenweg en het Beukenplein.Omdat zowel mijn vader als moeder werkten en wij om de hoek op de Sparrenweg woonden, was ik vaak bij opa en oma te vinden en bracht ik mijn jeugd gevoelsmatig in ‘de derde’ door.
Opa was een rustige, ziekelijke, grijze. oude baas, die je kon uittekenen staande in het portiek met een dikke sigaar in zijn hoofd. Van opa kreeg ik altijd een haring, paling of zure leverworst als ‘Mossel’ door de straat liep of een dubbeltje of 15ct om bij Dino op de Beukenweg een puntzakje patat te halen (mét was 15ct !)
Door het werken in een sigarettenfabriek en het gretig gebruik maken van allerlei rookmiddelen kon opa uiteindelijk het eind van de straat niet meer halen en was hij aan zijn portiek gekluisterd. Op 72 jarige leeftijd stierf hij aan hartproblemen en longkanker. Oma was de motor in huis, opa noemde haar ‘kikker’, nooit begrepen waarom, oma was de Griet Manshande van Amsterdam Oost.
Zij werkte jarenlang als koffiedame en schoonmaakster op de toenmalige ‘kunstnijverheid school’ in Amsterdam Zuid, waar ze door haar humor een populaire en graag geziene vrouw was.
Ze heeft daar op latere leeftijd ook geposeerd en er moeten nog ergens wat foto’s van haar als ‘punker’ rondzwerven, evenals een berg schilderijen die gemaakt zijn in een schilders klas waar ze konden oefenen op haar markante hoofd. Een van deze schilderijen hangt bij ons aan de muur (zie foto’s).
Ook heeft ze jarenlang gewerkt bij ‘tut en ?’, dat waren twee homo’s (toen nog heel bijzonder omdat zij daar heel open over waren en ook samen woonden) en heeft daar ook heel veel meegemaakt. Ook bij Joop van den Ende in Buitenveldert heeft ze een tijd gewerkt, maar helaas zitten al deze verhalen niet meer in z’n geheel op mijn harde schijf. Ik weet nog wel dat de verhalen door de jaren heen groeiden (vooral na een paar ‘bessies’). Er kwam steeds iets bij, waardoor ik vermoedde dat het historisch gezien niet helemaal meer klopte, maar we genoten vooral van de rode draad die altijd door haar verhalen liep.
We hingen altijd aan haar lippen. Het was zelfs zo dat als wij een feestje hadden onze vrienden vroegen “vraag of je oma ook komt”, ze was een gangmaker pur sang en een paar ‘bessies’ maakten haar een artiest.
Oma is geboren op 23 mei 1902 en opgegroeid in de Csaar Peterstraat en toen ze getrouwd was verhuisd naar de derde Oosterparkstraat, waar ze tot de renovatie heeft gewoond. Daarna werd het Betondorp (Tuinbouwstraat, buurvrouw van mevr. Cruyff en de Egstraat)
Haar laatste vijf jaar hadden wij, samen met mijn neef, de eer om haar tot het eind te mogen begeleiden in een bejaardenhuis waar mijn vrouw werkt, bij ons in Almere.
lees ook :
