Wat erg, ik ben een dissident op deze pagina.
Van 1955 t/m 1973 woonde ik op de Sparrenweg in de Oosterparkbuurt, een heerlijke jeugd gehad daar.
Terugkijkend was ik misschien wel de Ciske de rat van oost, een kwajongen met Amsterdamse humor en het hart op de goede plek (nog steeds hoop ik).
Mijn ouders verhuisden door de sloop naar Slotermeer (v r e s e l i j k ) en ik ging in dienst en kwam in de Oranje Nassau Kazerne bij het tamboerkorps.
Mijn meisje (kwam uit de Transvaalbuurt) woonde toen tegenover de molen in de Zeeburgerstraat (boven Houtsma) een pand dat aan de kazerne vast zat.
Samen hebben we later een tijdje met plezier in West gewoond (Hugo de Groot buurt) tot we daar met twee kinderen uit het huis groeiden. Geen kans op een woning de eerste zes jaar werd ons verteld, 9 jaar wachttijd voor een volkstuin die we graag wilden hebben en zomers wilden gaan wonen !!!!
We kozen uiteindelijk 35 jaar geleden voor Almere en wonen daar al jaren heerlijk aan een prachtige gracht in en mooi huis met grote tuin(en).
'Hoe kun je daar nu gaan wonen, " riepen familie, vrienden en kennissen en we hebben ze (bijna) allemaal zien komen. Maar oost zal altijd een apart plekje in mijn hart houden!
Wat ik me nog het meest herinner is de saamhorigheid, watergevechten vanaf de veranda's (we woonden in een hoek) de vele 'ooms en tantes' die om ons heen woonden. De verdraagzaamheid, de gesprekken met de buren uit de open ramen (mét pen), de vaak snel weer vergeten burenruzies en dat pannetje kippensoep dat werd gebracht als een alleenstaand omaatje met een griepje in bed lag. Fantastisch herinneringen, maar toch een beetje dissident...ik wil namelijk nooit meer terug, ik vind er niets meer van toen.
Als ik nu in Amsterdam kom voel ik me een toerist die de weg weet. Na een bezoek aan het Scheepvaartmuseum wandelden we onlangs, met een tussenstop bij Brouwerij het IJ (het oude badhuis),naar het Muiderpoortstation over de Dappermarkt. Ik had toch echt het idee dat wij op de Medina in Marakech meer Nederlanders hebben gezien dan toen we over de Dappermarkt liepen. Niets ten nadele van al deze beste mensen! Natuurlijk, de planeet is van ons allemaal en die moeten we samen (leren !!) delen, maar door het gemis van al die ouderwetse tantes en omes die gewoon plat Amsterdams praatten én door al die nieuwbouw is het gewoon 'mijn' oost niet meer. Jeetje...ik wilde alleen maar even zeggen dat ik het ook leuk vond in Oost...het is bijna een boek geworden!
Â