Vrijdag 16 november 2018 verzamelde zich een groepje fotografen in het Oosterpark. Ruim vóór de duisternis zou vallen, voor het mooiste licht om te fotograferen.
Als een van de deelnemers zocht ik naar bijzondere plekjes. Op dat moment scheen diffuus avondlicht langs bomen op het water. Er werd brood gestrooid, meeuwen krijsten en eenden kwetterden. Een dode boom met een reiger trok mijn aandacht. Het park geeft met dode bomen niet echt een florissante aanblik na de renovatie van eind 2014. Dan maar op zoek naar de lichtkunstwerken.
Parklicht, van 15 tot en met 18 november 2018. Volgens de folder ‘een tentoonstelling met circa veertien grotere en kleinere lichtkunstwerken, opgesteld langs paden, in het groen, in het water en in en op gebouwen’. Een ‘ontdekkingstocht’. En dat was het.
Naarmate de avond vorderde zag je steeds meer mensen op zoek naar de kunstwerken. Het maakte een gezellige indruk. Het park gonsde van de bedrijvigheid, met trimmers, fietsers, groepjes wandelaars en toeristen, en dat op zo’n kille avond.
Een paar duidelijk zichtbare kunstwerken legden we vast, zoals de blauwe kubusvorm van Herman Lamers voor hotel Arena, de container van Gabriel Lester en de verlichting van de achtergevel van het KIT door Peter Vink.
Achteraf bleken we veel gemist te hebben. De een had de kelder van het voormalige Ontleedkundig Laboratorium met het kunstenaarskollektief Dappie gemist, de ander de projecties van draaiende cirkels en bewegende lijnen en rechthoeken van Femke Schaap. Het was inderdaad een zoekplaatje, wat zo mooi in beeld was gebracht op de voorpagina van ‘Dwars door de buurt’. Voor mij een uitnodiging om nog eens te komen zoeken. Op die manier waren die vijf avonden te snel voorbij.
Van mij mag het langer duren, dit verrassende en gezellige evenement!
