Keesje
Ik was werkzaam op het slachthuis in Amsterdam Oost. Ik had daar verschillende collega’s en een daarvan Was Rinus Loef. Op een dag hadden wij het over Keesje die in de Rietlanden in de Tweede Wereldoorlog door een Hollandse Landwachter werd dood geschoten toen hij kooltjes aan het zoeken was voor de kachel.
'Goh,' zei ome Rinus, ' zal ik je wat vertellen?'.
Ik antwoordde: 'Nou, wat wil je kwijt?'
'Het gaat om Keesje, ik heb hem thuis gebracht zien worden op een brancard met een dekentje over hem heen. Zijn schoentjes staken onder het dekentje uit, daar herkende ik hem aan'.
Ome Rinus woonde boven of beneden hem, dat is mij ontschoten. De rillingen gingen over mijn rug.
'Ik zal je wat geven dat je nooit weg mag doen'.
Het was een gedicht van 13-12-1944 van de rijmelaar. Ook een foto van Keesje prijkte erop.
Het herdenking kruisje heeft jaren bij het douane gebouwtje in de Rietlanden (kolenhaven) in Amsterdam Oost gestaan.
Echter met de bebouwing van het terrein is het kruisje verplaats naar de huidige bestemming Uiteindelijk kreeg het in 2000 een definitieve plek in het Keesje Brijdeplantsoen, aan de kant van de Panamakade.
Ik hoop dat hij nu eindelijk rust zal krijgen.
