De muziek in ons gezin

Ik vertelde al dat ik zelf piano leerde spelen. Onze piano was oud en ging dan ook regelmatig stuk. Gelukkig was daar mijn oudste broer Izak die het instrument kon repareren. Als hij de piano helemaal uit elkaar had gehaald en alles nauwgezet controleerde, zat ik er met mijn neus bovenop. Het gevolg was dat ik na verloop van tijd ‘de ingewanden van het instrument’ uit mijn hoofd kende. Izak zelf speelde viool, maar leerde zichzelf ook piano

Onze piano werd veel gebruikt, ook Hartog en mijn zusters Keetje en Greetje (Margaretha) kregen pianoles. Tante Sien Coronel-Brandon gaf mijn zusters les.

Ik kreeg een andere pianoleraar, een strengere. Mijn moeder vond dat ik te veel improviseerde en stuurde mij daarom naar mijn oom Maurits Coronel. In het begin was ik daar wel blij mee, maar al snel bleek dat zijn manier van lesgeven niet op mij van toepassing was. Ik speelde inmiddles al met twee handen en kon, in mijn ogen, al heel wat spelen. Maar oom Maurits liet mij vanaf het begin weer val alles oefenen. Van hem moest ik nog een hele tijd rechts en links apart oefenen. Voor mij weren dit haast onoverkomelijke hindernissen. Maar bedenk wel dat ik pas elf jaar oud was, dus wat had ik in te brengen. Ik durfde niets te zeggen, want hoe kon ik nu weten wat wel en niet goed voor mij was. Het was vooral de technische kant die ik aanleerde, mijn fantasie en mijn improvisatievermogen waren daaraan ondergeschikt. Omdat ik echt heel graag iets wilde, werd ik de technische kant met gemak de baas en mijn pianospel met grote sprongen vooruit. 

Thuis maakten we muziek, een platenspeler of een radio hadden we niet. Radio kwam er pas na het uitbreken van de oorlog, voor het nieuws. Maar voor mij een muziekbron waar ik op mijn kamertje met een stokje in de hand stond te dirigeren al luisterend naar een ‘schimmenorkest’.

Ik weet nog goed het moment dat mijn oom Maurits bij ons thuis was. Ik lag al in bed toen ik muziek hoorde. Hij speelde op onze piano een voor mij totaal onbekend werk. Het was een geweldig en ontroerend mooi moment.

Oom Maurits heeft ook enkele pianorecitals gegeven in de Kleine Zaal van het Muzieklyceum. Zo’n twintig jaar later zou ik daar, op hetzelfde podium spelen. Ik studeerde aan het Muzieklyceum en speelde piano op een leerling-concert.

Terug naar de inhoudsopgave.