Op de Bredeweg

De Bredeweg is in mijn herinnering langer dan de Hogeweg, er stonden minder bomen dan op de Hogeweg. De Bredeweg liep: “aan de ene kant omhoog op een dijk die een kanaal afsloot, een bewijs dat hier vroeger water stond. Aan de hoge gedeelte van de straat stonden mooie huizen, sommige zager er rijk uit met een brede ingang, een gebeeldhouwde deur, een glimmend gepoetste koperen bel en misschien zelfs een auto met chauffeur, wat in die dagen een zeldzaamheid was. Als we daar voor die huizen speelden, kwam er een dienstmeisje in uniform ons wegjagen. Beneden in de straat waren de huizen veel eenvoudiger, met drie of vier verdiepingen. Je ging de bovenhuizen in met een nauwe steile trap en volwassenen moesten zich niet alleen vasthouden aan de leuning maar ook nog zichzelf omhoog trekken om hun lichaamsgewicht op te hijsen.”  

Beneden onze woning was een taxistandplaats met T-Fordjes. De chauffeurs hadden een uniform met en grote pet. Of het een grote standplaats weet ik niet meer, ik denk dat er hooguit twee of drie taxi’s hebben gestaan. Van onze woning kan ik verder weinig voor de geest halen. Uit die tijd heb ik eigenlijk weinig herinneringen. Wel weet ik nog mijn gang naar de kleuterschool, ik was vijf jaar oud. Ik ging naar de niet-Joodse kleuterschool, mijn zusje Keetje ging naar dezelfde openbare school.

Dat ik daar naar toe ging, had ook te maken met de zwangerschap van mijn moeder. Dat werd geheim gehouden: “… er werd nauwelijks over gesproken, zij het dan in bedekte taal, want ‘het kind’ mocht het niet weten”.

Dat ik naar een openbare school ging, was lastig omdat de school ook op zaterdag les had. Ons huishouden was echter strikt kosher en er werd streng aan de regels van de sabbat gehouden.

Eén bepaalde herinnering aan die kleuterschool staat in mijn geheugen gegrift. Mijn zusje Keetje bracht mij altijd naar huis maar op een zekere dag had ze een repetitie van haar koor en moest ik op haar wachten. Een juf stond energiek voor de groep:
“Dat dirigeren was een wonder in mijn ogen. Ik had nog nooit zoiets gezien. Ik had nog nooit een echte muziekuitvoering bijgewoond, hoewel we thuis een piano en twee van mijn broers vioolles hadden. Het gezang van de scholieren onder leiding van de juffrouw maakte een enorme indruk op mij.”

Terug naar de inhoudsopgave